Bir zamanlar o andımıza ne küfürler ediliyor, ne öfler çekiliyordu. Okulun dibinde oturan öğrencilerin anneleri onları andımızdan sonra okula yolluyordu, çocukları ayakta beklemesin, soğukta donmasın diye.
Neyin tepkisini verecek, istenen zaten bu değil miydi?
Sonra aniden 'Vay lan andımızı kim kaldırdı, ne kadar tatlıydı'. Geçti artık o günler. Hele bi 2 milyon Suriyeli daha gelsin ne andımız kalır, ne gölgesi, ne de hatırası.
Geçmiş olsun efendiler. Yalanı dolanı bırakın da hafızalarınızı biraz yoklayın bakalım.
şahsen andımızın; eğitime, eğitimciliğe bir katkısının olmadığı kanaatindeyim. bunlar gereksiz, zaman kaybı tartışmalar kimse kusura bakmasın.
şu eğitimi devletin elinden çekmedikçe de baş örtüsü, andımız gibi tartışmalar bitmeyecek. sorun olarak kalmaya devam edecek. çözüm basit. eğitimin özel sektöre devri. isteyen andımızı okutur okulunda isteyen kuran okutur.
üstünden süre mi geçmiş bilmem adamlar sözlerini unutmuş. kurduğum murduğum günü vareden filan yok. çarpıtmadan hatırlatalım:
“ey büyük atatürk! açtığın yolda, gösterdiğin hedefe, hiç durmadan yürüyeceğime ant içerim. varlığım, türk varlığına armağan olsun. ne mutlu türküm diyene. “
