onun yerine, el-bilteci' nin kızı esma' ya yazdığı mektup okunsun. hep bir ağızdan. sonra ağlamak da zorunlu tutulsun. böyle bebe belik ağlayarak sınıflarına girsin. ağzını yüzünü siktiklerimde ümmetçilik diz boyu ama, iş milli duygulara geldiğinde bir garip alerji hallerindeler. fersah fersah uzaktaki deli rabia' yı sahiplenirler de, ne mutlu türküm diyene demek zorlarına gider.
ben atatürk ün bundan bin yıl önce açtığı yoldan yürümek istemiyorum. ne mutlu türküm diyene diyemiyorum ne yani şimdi ben kamerundan türkiyeye geldim diye türk mü olmak zorundayım. işte bunlar hep kemalizm.
