"mahkemelerin demokrasi anlayışı olmaz, hakimler demokrasi anlayışlarına göre karar vermezler. demokratlıkları ya da antidemokratlıkları yaptıkları işle alakalı değildir" gerçeğinden hareketle önemini yitiren tartışma konusudur.
anayasa mahkemesi ve diğer mahkemeler "hukuk anlayışı"na sahip olmalıdır. onları her şeyden önce hukuk ve kanunlar bağlamalıdır.
iktidarların, göstermelik seçimlerde sandık başına giden yurttaşların verdiği oylarla belirlendiği sanrısına takılıp kalmış çakma demokrasi aşıklarının kafasını karıştıran anlayış.
recep tayyip erdoğan meclise girebilsin, başbakan olabilsin diye, siirt halkın oylarıyla seçilmiş milletvekilinin istifa etmesi nasıl bir demokrasi anlayışının eseri peki?
anayasa mahkemesi üyelerinin demokrasi anlayışından hazzetmeyenlere nasıl bir demokrasi istediklerini sormak lazım.
kemalizm dinin dışında demokratik hak ve talepler olabileceği realitesini bünyesi kabul etmeyen, metafor bilmeyen, eleştiri özgürlüğünü doğal bir hak olarak görmeyen, zart yazdın hakaret/zort dedin ceza diye nevi şahsına münhasır bir hukuk diktası görünümünde, anti-sivil, anti-özgürlükçü bir gelenekten gelen anlayış.
kanunun değil, hukukun üstünlüğü yönündeki hukuka bakış açısı dikkate alınırsa mücadeleci demokrasi anlayışıdır. mücadeleci demokrasi, kendini koruma içgüdüsü ile hareket eder...
halk egemenliği kavramının devamı olan halkın çoğunluğu ne derse doğru odur, azınlıklar yanılır, azınlıklar tehlikelidir, azınlıklar yok edilmelidir düşüncesini benimsememek, benimseyen partileri ise kapatmak yönündeki bir anlayıştır.
ben %47 aldım, sen %20 benim dediğim mutlak doğru, benim oyum 16 milyon, sen yanlışsın, ben seni ezerim, sen kim oluyorsun gibi düşüncelerin savunucusu olan partilerin kapatılması yönündeki anlayıştır.
şeriat devleti hedefleyenlerin, cumhuriyetin altını oyup, sonu geldi diyenlerin, mustafa kemale despot, diktatör diyenlerin, laikliğin tanımı yok diyenlerin, laiklik gidecek diyenlerin, kanlı mı olacak kansız mı diyenlerin, bana oy vermeyen patates dinindendir diyenlerin, laiklik devletin dine, dinin de devlete karışmasıdır diyenlerin, imam hatipler arka bahçemizdir diyenlerin, ben devrimin sadece yeşil renk olacağına inanıyorum diyenlerin, kızların 11 yaşında evlendirilmesi lazım diyenlerin siyasette işi olmadığını anlatan, hatırlatan anlayıştır.
Bir kurumun veya şahsın Demokrasiyi ve gerekliliğini anlayabilmesi için ona ihtiyacı olması gerekir. Anayasa mahkemesinin ve üyelerinin öyle bir ihtiyacı yok hiç olmadı da. Çünkü onlar halkın içinden değil. Onlar Ayrı dünyaların insanları. Onlar Türkiye de yaşayan ve Türkiye nin elindeki tüm imkanları fazlasıyla kullanabilen ve babasına bile hesap vermeyen uçakta en önde oturan gruptur.
Verdikleri kararlardan ve yaptıkları konuşmalardan hiç kimse hesap soramaz, yargılayamaz, karşı çıkamaz, kendini o göreve atayan cumhurbaşkanına bile gözdağı verebilir, Polis müdürünü bir telefonla ayağına getirebilirler. Yani kısacası çağımızın padişahları.
Şimdi sorarım size, böyle imkanlarınız olsa demokrasiye ihtiyaç duyar mıydınız?.
öncelikle anayasa mahkemesi' nin demokrası anlayışını en son eleştirecek kişiler ak partililer ve ak partidir. kendisinin demokrat partisinin demokrat oludğunu iddia eden, her fırsatta ama demokrasi var diyen bir akp zihniyeti ve başbakan var karşımızda. ancak bu başbakan demokrasinin ne olduğunu bilmeyen bir başbakan. şimdi diyeceksiniz ki; "bilmez mi ne anasının gözüdür o işine gelmiyordur". orasını ben bilmem. şimdi sayın başbakan ve zihniyeti sanıyor ki , coğunluğun oyunu aldık her istediğimizi yaparız. ancak demokrasi derken bilmiyorlar ki, demokrasi çoğunluğun her istediğini yapmaması için vardır. böyle biz çoğunluğuz, siz azınlık hesabıyla demokrat olunmaz, bu hesapla demokrasi olmaz. eğer gerçekten bu işi böyle sanıyorsa t.c başbakanına yakışmayacak bir cehalet içerisinde demektir.
birde gelelim türban meselesine, erdoğan demiştiki başı açık kardeşlerimin güvencesi benim. bu akp' nin demokrasiden ne anladığını gayet güzel ortayaa koyuyor bence. başbakana cevabımız; demokrasilerde kişiler güvence olamıyor maalesef, kurumlar güvence oluyor. o dönemler cumhuriyetle birlikte kapandı, siz her ne kadar hazımsızlık çeksenizde.
