değişerek gelişmiş gruptur.hemen davulcumuz ve daniel arasındaki ilginç bir muhabbeti türkçe olarak aktarmak istiyorum efendim:
-meraba daniel harika konserdi
-teşekkür ederim
-bizim bi doom death grubumuz var bi ankara konserinde altınıza çıksak falan ne hoş olur..
-i hate doom death!*
biz gene de seviyoruz seni be anathema ama bundan sonra vip bilet alanı sigsinler.*
istanbul - Ankara - izmir ve Eskişehir olan türkiye turnesine yeni cıkmıs olan en sevdigim en mükemmel, son zamanlarda biraz daha sound'unu yumusatan ve türkiyeyi cok seven gruptur (duyduguma göre sefgilisi varmıs ankarada).
iron maiden'dan daha fazla entry girilmiş olması eski halinden uzak olduğunu, güzelliğini gizemini kaybettiğini gösteren grup.
eskiden dinlenen hasta olunan, şimdi tek bir şarkısı bile zevk vermeyen, dinleyenlerin de yaş ortalaması iyice düşen grup..
ayrıca (bkz: 20 mayis 2005 istanbul harbiye acikhava anathema konseri)
"hicbir zaman cok satmadık zaten" diyerek kalbimi acıtmıs, gunumuzde turkiyede verdikleri konserlerin ve arabeskcilerin grubu kendilerine yakın bulmaları sebebiyle "piyasa olmus" nefis grup.
(bkz: one last goodbye ve angelica dinleyip anathemacı olan genclik)
bana gore en iyi albumleri eternity ve the silent enigmadır.duncan petterson'un gruptan ayrılmasıyla o buyulu notalardan ve ic acıtan sarkı sozlerinden uzaklasmıslar, bari bunu yapamıyoruz bir de elektronik deneyelim seklinde takılmıslar ve cogu anathema fanının tepkisini toplamıslardır. aralıksız uc bucuk saat aglatma kapasitesine sahiptirler. vincent'ın ses tonu enfestir.hemen hemen her yıl ulkemizi ziyaret edip, "oo baba anathema geliyormus lan" seklindeki repliklerle sinirlerimizi bozmayı basarmıslardır.
bir de him'e alt grup olarak cıkma gibi bir "dumbeleklik" yapmıslardır ama olsundur. sunları bize kazandırmaları, onlara tapmamız icin yeterlidir zaten:
(bkz: the beloved)
(bkz: eternity part iii)
(bkz: a dying wish)
(bkz: restless oblivion)
(bkz: kingdom)
(bkz: anyone anywhere)
(bkz: cries on the wind)
(bkz: suicide veil)
(bkz: we, the gods)
metallica'nın doom soslu hali...son zamanlarda,etrafta en yumuşağından bir kaç şarkılarını dinleyip,kırk yıllık anathema cıymış gibi dolaşan,ama sorsan lovelorn rhapsody'nin hangi albümde olduğunu bile bilmeyen garip insancıklar yetiştirmiş grup.
zamanın eskitmeyeceği şarkılar yapan bir doom grup.
a dying wish,regret,destiny,lost control,empty,one last goodbye,parisienne moonlight,forgotten hopes,inner silence,goodbye cruel world
efsanevi şarkılarından aklımda kalanlar.
The Silent Enigma gibi doom tarihine adını altın harflerle yazmış bir albume sahip ve Türkiye'deki official sitesi http://www.anathemafan.com olan grup...
en damar ingilizce şarkılar.öyle her zaman dinlenecek gibi değil.normal adamı depresif yapıyor,depresif adamı daha da depresif yapıyor.ama olsun,gerçekten de anlamlı sözleriyle,insana melenkolikliği bile güzel yaşatıyor.acıya acı katmak için doğru adres.
Bu adamların yaptığı müziği çoğu rock eleştirmeni beğenmiyor. Nedenide, Müziklerine yeteri kadar emek verememeleridir. Adamların çoğu şarkısı aynı. 4 akor üstüne, aynı tarz sözler ve gitar yürüyüşleri. Bu binevi dinleyiciyi enayi yerine koymak değil midir? Belki de değildir çünkü onların fanları duyduklarından gayet memnun gözüküyorlar. Bende bu adamları dinlerken hüzünlenebiliyorum. Ama aynı hüznü çok daha kaliteli şarkılardan da alabiliyorum *. Burada şöyle bir sorun cıkabiliyor. Müziği ne bok olursa olsn ben etkileniyorsam, hüzünleniyorsam, kafama takmam kardeşim. Belki de haklılar. Bazen de bunu düşünüyorum. Adamlar beni hüzünlendirebiliyor demek ki anathema başarılı bir grup. Demek ki işlerini iyi yapıyorlar. Ama yine de hiçbir zaman 1 numara olamıyorlar gözümde. Ben müzikte komplike yürüyüşler, bir sekizlik içinde 12 tane akor değişimi aramıyorum. Zaten öle olursa hüzünlü bir şarkı tadı veremez bana. Ben armoniyi takip ediyim derken müziğin melankolik havasını unuturum.
