One last Goodbye ve Angels walk among us adlı bunalım şarkıylarıylan tanıdığım klas bi grup.
Ayrıcana efkarlanmak , durduk yere dertlenmek , hiçbi sebep yokken intihara teşebbüs etmek,kendinden geçmek gibi yan etkileri vardır.
hayatı yaşanır kılan, en yalnız anınızda bile sarılabileceğiniz, omzunda ağlayabileceğiniz bir dost anathema.
(bkz: eternity)
(bkz: alternative 4)
(bkz: judgement)
yıllardan beri sadık kaldığım hatta zaman geçtikçe daha da bağlandığım şarkılara sahip şahane insanlar topluluğudur.
bak şimdi canım bir angelica çekti.
(bkz: lost control) gibi depresif anlarda dinlenebilecek, hatta mutlu bir anınızda dinlerseniz sizi mutsuzluğa sürükleyen şarkılar yapan ingiliz gruptur.
her ne kadar milenyumdan sonra elektroniğe bağlayıp,müthiş derecede düşüş yaşayıp , bizlere de yaşatıp ibedük ya da hande yenerle düet yapmalarından korksam da , 1993-2000 yılları arasını her dinlediğimde bende ruhi bunalım , fiziksel çöküntü yaratan , eskiden grup olamayacak kadar mükemmel ve derin, şimdiyse ponpon kız olacak kadar oynak olan grup.
üzgünüm anathema'm ama öylesiniz artık... belki de 99'da ''deep'' adlı şaheserde kendi batışınızı anlattınız... nerede o eski anathema...
nerede o sözleriyle bu kadar yıl geçmiş olsa da aradan beni benden alan insanlar...
''feel my heart burning... deep inside ... yearning... i know it is coming...''
-anathema-
