yazları kurak ve sıcak kışları ılık ve yağışlı..bu ne mına koyim yahu.ağzı olan konuşuyor diyenler haklı.ilkokul düzeyi beyinleriyle, en karmaşık siyasi/felsefi akımı bildiği iddiasıyla yorum yapanlara hayret etmemek mümkün değil.ya özgüveni olağanüstü cahillerle dolu sözlük, ya haddinden fazla ahmakla.
anarko-sendikalizm, arako-komünizm, kolektivizm, toprak reformu, toplumsal anarşizm vs vs. dendiğinde salya akıtacak adamlar anarşistliği tanımlıyor.
sürekli tekrar ediyorum ama mecbur ediliyorum.gidin azıcık kitap okuyun yahu.bakunine bakın phrudona bakın çerkezişviliye bakın daniel cohn-bendit okuyun murray boockhin okuyun le fargue okuyun okuyun ispanya içsavaşını inceleyin siyah rengin nedenini öğrenin kısaca biraz bilgi edinin sonra fikir beyan edin.
üç kuruşluk akademik!!! bilginizle bi boktan anlamayan kafayapınızla yorum yapabileceğiniz bir konu değildir anarşizm ve ararşistlik.
liberalinden komünistine, dindarından ateistine, sosyalinden yabanına, faşistinden hümanistine velhasılı her kesimden insanın bok attığı anti-otoriter kişi.
doğalmış, doğallıkmış, hayvanilik ve hırpanilik ne ararsan bunlarda. komik olanda eleştirirken güçlü zayıfı yenermiş, sınırlar varmış, halklar varmış, uluslar varmış falan bir sürü mal edebiyatı. insanın doğasında hayvanlık var tamam da; hangi hayvan heykel yapmış, resim çizmiş, senaryo yazıp oynamış.
adına insan denen canlı evrilip, akrabalarından sıyrılalı beri adına sanat denen bir şeyler var bu gezegende. misal dikiş iğnesinin bulunması bir devrim ve onu kullanmak bir sanat.
reddedebilmek, çağdaşlık ve devrimcilik değilse nedir? doğala, doğal olana, doğal sayılana başkaldıran olarak sanatçıdır anarşist. daha özel anlatımla sanatçı denen kişilere baktığımızda hepsinin birer anarşist olduğunu anlamak hiç de zor değildir. düzene başkaldırmak zordur ve bedellerini başkalarına ödetmemek için yalnızlığı gerektirir.
ezcümle olmasalar ne sanat olur, ne de devrim. toplumsal evrim ise sadece bir hayal olarak kalır, asla olmaz, olamaz. diğer bir ifade ile zamanın tarihte düzgün ilermemesini sağlayanlar onlardır hasılı.
başka bir paralel evrene siktirip giderlerse "yeterin ulan" diyerek. üzülür, ağlarsınız. kul köle oldum kurtarın beni diye ortalıkta gezinirsiniz de sizi anlaabilecek tek bir canlıya rastlayamazsınız.
kimse bu teoriyi ve ciddi anlamda benimsemiş kişilerini eleştiremez. çünkü eleştirmek istedikleri veya eleştirdikleri kişiler, bizzat olmak istedikleri ama olamadıkları kişilerdir. kimse anarşistlerin istedikleri ütopyayı istememezlik edemez.
anarşist olmayanların olanlardan farkı, sadece boyun eğmeye eğilimli insanlar olmasıdır.
sahi bu kadar mı esarete düşkünüz?
bence olmamalıyız...
burada her yazılan tdk ile açıklamaya çalışsaydım evet doğru bu sözlükte yazar olmazdım. anarşizmin bir ütopya olması da burda zaten. insanlar kendi vicdanlarında herşeyi sorgusuz sualsiz kabul etmeden, önyargısız yetişmeleri olması gerekendir. kişiler anarşist olabilirler ama bu illa da kamu malına zarar anlamına gelmez. onu yapanlar vandalizm'e kaçarlar.
evet aslında şiir yazarak, kitap yazarak. diğer insanların özgürlüğünü kısıtlamayacak en meşru şekli ne ise onunla.
neymiş anarşizm bombalamak değilmiş de bık bık. ulan anarşist ne demek onu bir anlayın önce. devlete başkaldıranlar, yani anarşistler terörist eylemlerden başka hangi yolla bunu yapablir? şiir, kitap yazarak mı?
anarşizmi hala bombalayan kişi olarak lanse eden zihniyet ve o zihniyetin sorgusuz sualsiz kabul araçları duysun. anarşizm vandalizm değildir kardeşim!
anarşizm bir güzel ütopyadır. anarşist de bu ütopyanın evrensel olarak gerçekleşmeyeceğine kanaat getirmiş, ortada bir düzen var ki o düzenin karşısında olan kişidir.
otorite insanın özgürlüğünü kısıtlar. bunu dünyadaki otoriteleri kastederek diyorum. Allah'ın otoritesi farklıdır. o bizzat varoluş sebebi olduğundan, geçici, baskıcı, zalim yönetimler ile karıştırılmamalıdır. zaten "la ilahe illallah" ile diğer tüm otoriteleri reddedersin. e anarşizm de budur.
anarşizm'de ve dolayısı ile anarşist'in kanun maşeri aklı ve vicdanı'dır. şimdi islam inancındaki "Allah korkusu" (bu kavram hem hoşnut olacağı işleri yapmak hem de ondan utanarak kötü işleri yapmamak) * insanların içinde olduğu sürece birisi bana söyleyebilir mi?
-otorite veya devlete neden ihtiyaç kalsın?
işte bu nedenle anarşizm bir ütopya, anarşist de o ütopyanın olması için önce kendisinden başlayan bir birey.
anarşizm'i hayat tarzı olarak benimsemiş kişidir. kaos yayınları'nda çalışan ahmet kurt'a göre türkiye'de 1000 civarında kişi anarşisttir. yunanistan'da ise 5 bin - 6 bin civarındadır.
her türlü iktidarı reddeden bir siyasi görüşün (anarşizm) mensubudur.
anarşizm temel olarak siyasi iktidar *, dini otoriteler, kapitalizm gibi iktidar şekillerinin ortadan kaldırılmasını savunur. her tür iktidarı ortadan kaldırma aracı olarak şiddetin kullanımı da çoğu tarafından benimsendiğinden, zaman içinde anarşizm kelimesi, eleştirenler tarafından sıklıkla terörizm ile eş anlamlı kullanılmıştır.
anarşistler devleti toptan reddetmekte ve ancak toplumsal ihtiyaçların karşılanabilmesi için birbirleri üzerinde otoritesi olmayan ve kendi içinde otoriter hiyerarşi içermeyen federasyonlar, sendikalar vs şeklinde örgütlenmeyi baz almaktadır. bu şekilde bir yaşam tarzı genelde pratikte uygulanamaz olarak görüldüğünden sıklıkla ütopyacı olmakla itham edilirler.
