insan denen yaratığın, sanki bir koyunmuşçasına, başında bir çobanın olması durumuna karşı çıkmasıdır. insanlar, kendi hayatlarının efendileridirler. hiçbirimize sorulmadan bir kimlik, bir tabiyet veriliyor. bunu isteyip istemediğimizi, hiçbirimize sormadılar. şimdi bana, bu ülkenin vatandaşı olmaktan ne kadar gurur duyduğunuzu anlatacaksınız. doğru, haklısınız. bize çocuk yaşta emdirilen milli eğitimden ve toplumsal değer yargılarının, karşı konulamaz şekilde sert olmasından dolayı, böyle söylüyor olmanız çok doğaldır.
ama birkaç dakikalığına da olsa, içinde bulunduğumuz bedenden bir adım geri atıp, objektif şekilde düşünün. devlet denen şey nedir? birine borcunuz var ve devlet borcun kapanması için kapınıza geliyor. bu yaptırımın, mafya vari olduğu aşikardır. üniversitelerde devlet tanımı 'şiddet hakkını meşru şekilde elinde bulunduran kurum' şeklindedir.ben bir anarşist olarak, beni bir mafya gurubunun, takım elbiseli, temiz, traşlı bir mafya gurubunun yönetmesini istemiyorum.
ben türkiye cumhuriyeti devleti'nin varlığına özelinde karşı değilim, gerektiğinde bu ülke için ölürüm de. ben 'devlet' kavramına bütünü ile karşıyım. insan doğasına aykırı davranan ve faşizan olan bütün tutum, davranış ve kurumlara karşıyım.
biz erkekler, belli bir yaşa geliyoruz ve 'devlet baba' bizi askere alıyor. Sormuyorlar bana istermisin diye. Yapacaksın! Devletimizin bekaası! Devlet kutsaldır! Her türk asker doğar! Varlığım, türk varlığına armağan olsun!
annem beni, devletin köpeği olayım diye doğurmadı arkadaş!
anarşizm bir devlet modeli olmadığı için, bir politika unsuru değildir. bu sebeple anarşist partiden söz edilemez. anarşizm, bütün bu lanet sisteme, kökten karşı durmadır. anarşizm, tamamen insani birşeydir. insanın özgür yaşam hakkını, her durumda savunur.
sistemin karşısında olmaktır ama herkes mümkünse olmasın anarşist. sisteme ihtiyaç duymayacak kadar vicdanı olan insanların işidir anarşizm. hakkım yeniyor diye ota boka sinirlenip ona buna kızanların ya da sağa sola a harfi karalayanların işi değildir. yukarıdan ya da yandan gelmez o ruh hali. tam içimizden doğar ve aslında bireylerin mutluluğudur aslolan. yeri gelir tüm bu salladıklarıma siktir çekmektir anarşist olmak. (böyle dedik diye siktir mesajlarıyla muhatap olmazsam sevinirim) *
alakasız ama bi dipnot düşeyim: hiç bir ülke için ölmem de öldürmem de. anam beni ne için doğurdu bilmiyorum ama devletin köpeği olmam için bile doğurmuş olsa farketmez, hayat benimdir, beden benimdir, düşünceler benimdir. tüm tasarruflar benim varlığıma aittir, her ne kadar varlığımın henuz tam ne oldugundan emin olmasam da.
anarşist duruş, sanatta da kendini göstermiştir, özgürlük duygusu ve karşı durma hissiyatı, insanın hayatına, insanı daha değerli kılacak, çok şey şey katmıştır.
doğal olmaktır. azınlık görüşünü ve ötekileştirmeyi reddetmektir. anarşist olmak insana insan olduğu için değer vermektir. popüler barlarda cafelerde değil bir kaldırımda sokakta sokağın tam içinde insanlarla olabilmektir. anarşist barlarada gider kafelerede. yeri gelir en güzel kıyafetleri giyer, yeri gelir çırıl çıplak gezer. politik duruşa ihtiyaç duymaksızın özgürce yaşamaktır anarşist olmak. istersen camiye gider istersen tanrıyı reddedersin. sikik sol sağ çatışmasının hiçbir yerinde olmamaktır anarşist olmak. çünkü anarşist olmak insan olmaktır.
özgür olmaktır hiç bir şeyi takmamaktır bir kere. belkide sadece sorgulamaktır anarşist olmak veyahut bütün dogmalardan sıyrılıp ben insanım diyebilmekttir. hürriyete aşık olmaktır bir çocuk kadar sevgi dolu olmaktır. otoritenin din, milliyetçilik öğretilerini ret etmektir.
ve türkiyedeki cahil halkın anarşik olmak diye tabi ettiği ve ne bok olduğunu asla bilmedikleri felsefi düşünce akımıdır diye bilinir ama bana göre düşünen herkes biraz anarşisttir.
