yıllarca dijital saat kullanmış birinin başına gelebilen olaydır. koldaki kütle dijital saat sanılarak sol üstünde olmayan bir düğmeye basmaya çalışır. en sonunda mutsuz bir şekilde olay yeri terk edilir.
Bir de ışığı arkadaşlara göstermek için, elinle etrefa dağılmaması için siper edilir. Tabi sonu yine hüsran. (bkz: yazıktır çocuğa) (bkz: ne hayalleri vardır oysaki)
o kadar büyük bir olay olmasa da, o zımbırtılardaki fosforun karanlıkta parlaması için de yine ışık gerekiyor. birkaç dakika sonra da sönmeye başlıyor. sonuçta saati okuyamıyorsunuz.
