son zamanlarda hümanistliği üzerinde olan 'analar ağlamasın' diye acıtasyon yapıp cennet vatanımızı kendi elleriyle düşmana vermeye gönüllü hainlerdir. hain dediğime bakmayın karakter gazabına uğradım. aslı vatan hainidir bunun.
ama şunu unutuyorlar ki binlerce yıldır türk yurdu olan türkiye nice bin seneler daha görecektir. hainler buna engel olamaz.
analar ağlamasın, o zaman pkklılarla masaya oturalım, kürdistan da kurulabilir, zaten osmanlı da eyalet sistemiyle yönetiliyordu mes'ele değil diyen ,
apoyu da affederiz, kürt oylarının hepsini toplarız , doğuda tulum çıkarırız diyen zihniyettir.
analar ağlamasın diye güney doğuyu alın buyrun deyip önümüzdeki zamanlarda kürtlere verecek olan hainle aynı kişidir. şu anda kendi dillerinde eğitim istiyorlar, vereceğiz, açılıyoruz ya, o da yetmeyecek burada biz yaşıyoruz bizim dilimizde olsun şehir isimleri diyecekler, salağız ya hani açılıyoruz, ona da evet diyeceğiz, bundan sonrası kolay zaten, isimleri bile kürtçe bizim buralar deyip bir çizgi çekmekte ne var al sana sınır. görün bunları, bence çok fazla açıldık be tayyip! boğulmayalım sonra? bu ağlayan şehit anaları böyle giderse boğacak seni de tükürükleriyle yapma gözünü seveyim!!!
ne yazık ki yaptığı sömürüler işe yarayan haindir. ne de olsa türk insanı salaktır. halen bazı şeyleri idrak edemeyecek kadar zavallıdır. birileri tarafından koyun gibi güdülmeye alışıktır. bu halka herşey müstehaktır.
genelde hayatlarında bir yakınını kaybetmemiş, kaybetmiş birini görmemiş veya empati yeteneği olmayan duygusuz insanların annelerin nasıl ağladığını umursamaz tavırla, umursayanları hain diyerek yaftalaması.
hele türk insanına salak diyen, kendi gibi duygusuz olmadığı için koyun sürüsü diye niteleyen düşünce özgürlüğü düşmanı faşist bölücüler varken hainlik kimseye düşmez. ölenler bu ülkenin çocukları, ağlayan bu ülkenin anaları... türk veya kürt ne farkeder hepsi bir ananın kuzusu. yakını ölen en faşist insan bile bu düşüncelerinin yanlışlığını farkediyor, fakat kaybı olmayan, rahatı yerinde, burnunu karıştıranlar umursamaz tabi ki...
