istanbulluyum diyen olduğunda beni bi gülmek alıyor, bırakmıyor.
bir de 'doğma büyüme istanbuluyum' diyen var ki allah affetsin kahkahadan öleceğim. bir ben istanbullu değilim herhalde.
toplama kampı gibi oldu istanbul.
neresinde oturursan otur 7 göbek öncesinden istanbullu değilsen soy kütüğünde ne yazıyorsa oralısındır.
özetle anadolu yakasına oyum. avrupa yakası ortadoğu görünümüne bürünmüş durumda.
istanbul şehir olmaktan çıkarılmalı, dünyanın toplama kampı olan büyükşehir merkezlerinden biri olarak başka statü verilmeli.
bağcılar, esenler, bayrampaşa, güngören, esenyurtlu avrupa mı? kalsın bize üsküdar yeter. anadolu yakasında oturanlar daha elitler, hayatı yaşamayı daha iyi biliyolar.
altunizade'de oturup halkalı'da çalışıyorum ve iki yakanın farkını net görüyorum. çok düşündüm avrupa yakasına taşınmayı ama burada beşiktaş, şişli iyi semtlerde oturmaya kalksanız aldığınız maaş kiraya gider,eğer bağcılar, bayrampaşa gibi daha düşük semtlerde oturuyorsanız bu sefer ortadoğunun kalbindesiniz. o yüzden alın avrupa yakası sizin olsun.
1980 li yıllarda istanbul' da ulaşım treleybus ( halk dilinde boynuzlu) veya şu anda tadilatta olan halkalı- sirkeci arası çalışan banliyo treniyle yapılıyordu. trene binmek için gişeden bilet alırken eğer topkapı- sirkeci arasında inecekseniz ( sur içi) biletçiye '' istanbul'' diyordunuz.
o zamanlar sadece sur içinde kalan bölgeye istanbul deniliyordu.
