maçı tel örgülerden izleyen küçük sergen'in umudu olan zencidir, idolleşirken unutulurlar. şimdi ırkçı falan demeyin, bunlardan mutlaka 3-4 senede bir olur her anadolu takımında. yılların effa'sı vardır, altay'da, elazığ'da, ankaragücü'nde yıllarca dilini bilmeden top koşturup, sonra da yılmaz vural'ın uçan karate kid tekmesine maruz kalmıştır. bu zenciler çok istisnai durumlar hariç (mesela cm'den bildiğimiz için agahowa saylanmaz) birkaç yıl içerisinde unutulurlar ve anavatanlarına balıkçılık yapmak için geri dönerler.
bu zenciler genelde afrika'da safariye çıkan kulüp yöneticileri tarafından ormanlık alanda keşfedilirler, sonra da anadolu takımlarına futbolcu olarak kakalanırlar. sahada bu arkadaşlar kendi dillerinde sürekli olarak 'hocam ben futbolcu değilim bırahın ben sanayiide çalışacam' diyerek ağlasalar da, sevgili anadolu klüplerimiz yabancı oyuncu oynatma sevdasına bu kara adamlara forma şansı tanırlar. bu adamlardan bazıları din olarak 'karta tapma dini'ni seçerler. daha önce sarı kart görmedikleri için, fosforlu sarı kartları tanrı sanarlar. kırmızı ise tabii ki bildiğiniz gibi şeytandır.
bu adamlar birkaç yıla türkiye vatandaşlığı da alırlar bazen, sonrasında bir kratoçvil, el saka gibi bu ülkede takılıp kalırlar. sonra da altyapı koçu falan olup yerelden yerelden türkleşirler. tekel bayii açarlar.
bunların elebaşısı tabii ki en büyük zenci olan sinan engin'dir. aman dikkat edin, beyaz görünümlü zenci.
