anadolu insanı, bu toprağı has insanıdır. bu insanlara böyle birşey denmesi de kabul edilebilir bir durum değildir. o adamların kokusu, k.çını yayıp oturmasından değil, sabahtan akşama çalışmasındandır. çalışırlar, çalışırlar, çalışırlar.
maddi durumları da yaptığı işe göredir. kimi tarla sürer, kimi davar güder. giydikleri elbiseler de bundan dolayı maalesef polo olmuyor. gidip de acaba bu parfümü mü yoksa şu parfümü mü alsam diye düşünemiyorlar. onlar, acaba yarına para yetiştirecek miyim, çocuğu okutabilecek miyim derdindedirler. sosyeteler, ya da çakma sosyeteler kusura bakmasınlar.
anadolu insanı olmasaydı acaba ne halde olurdun güzel kardeşim nidaları ile nasıl olsa sonunda toprak olacaksın kendine gel dememe neden kıytırıktan bir tespittir.
anadolu insanının götü bile çoğu yazarın ellerinden, yüzünden temizdir. kalp meselesine hiç girmiyorum zaten bir tarafta taşlaşmış, insanlıktan nasibini almamış kendini insan zanneden bazı yazarların beyinleri, diğer tarafta saf, içten, samimi anadolu insanı kalbi.
yani marjinal olmaya çalışacağım diye sik sik başlıklar açmaya gerek yok.
