istanbul'daki triplex yalımdan çıkıp da gezdiğim, şu anda ismini vermek istemediğim anadolu'nun 5-6 ilinde gözlemlemiş olduğum antiliktir.
kimi insanlarından tutun da, gezdiğiniz mağazalar olmak üzere ya istanbul gibi olmak modadır ya da feci şekilde ona karşı olmak. öyle ki köprü yapılır 'istanbul köprüsü' olur adı, yeni mekan açılır adı 'taksim' konulur * veyahut istanbul takımları deplasmana gider, ev sahibi takım taraftarı ''istanbul'un piçleri dışarı'' diye bağırır, dışarda gezersin ''hops birader ne ayaksın? yenisin galiba, nerden geldin? sorularına -'istanbul' dendiğinde yüzler asılır.
görseniz, gavur ellerde yaşıyoruz sanki mınakoyiyim ineler ya..
şimdi başta bahsettiğim ''o gibi olma'' durumu çok fazla görülmese de antilik dizboyudur. insanlar her şeyin bokunun çıktığı yer olarak görürler. neden? çünkü tv'de 24 saat istanbul yaşamı, istanbul insanları ve istanbul'un pisliği vardır. düzgün insan yoktur istanbul'da ama en zengini, en kralı * da istanbul'da yaşar o tv'ye göre.
şimdi tabii ki insanın beynindeki suçlama mekanizması en azından ''neden böyle lan'' yani ''neden antisiniz bize ibişler'' soruları direk medyanın üzerinde yoğunlaşabilir. demin de saydığım gibi her bok istanbul'dadır. istanbul insanı süper yaşar, taksim, beyoğlu, kızlar, tikiler, gotikler, rus hatunlar, istiklal caddesi, moda, en büyük stadyumlar, süffer mağazalar ve güzel evler burada diye gösterilir. ve anadolu insanı da bunu yer. evet yer. sonra da yediği yetmiyormuş gibi bi de içten içten kin beslerler. hatta bunu da çok iyi yansıtırlar.
sonuç olarak anlatmak istediğim Bu antilikte, medyanın (''suç herzaman medyadır'' cümlesinden yola çıkmıyorum)en suçlu kişi/kurum olduğudur. tv'de görünen giBi insanlar da kendi şehirlerinin güzel olmasını isterler. isterlerken de hafif kızgınlık, çekememezlik, sevgi, sahiplenme ve dışlama giBi zıt duygular yaşarlar.
not: Bu arada, Ben o anticiler hakkında kötü düşünmüyorum.
sebebi sadece medyanın hötöröflüğü ve ya dangoz futbol fanatizmi ile açıklanamayacak kadar derin sosyolojik/tarihi bir olgudur!
fethinden sonra * özellikle Fatih öncülüğünde başlatılan ve peşisıra gelen padişahlarcada neredeyse hiç aksatmadan sürdürülen payitahtı * imparatorluğun şanına ve kudretine yaraşır bir şekilde imar etme politikasının bir koluda nüfus hareketlerinin kontrol altına alınması ve planlanmasıdır. ki bu olay aslında osmanlı devletinin kuruluşundan bu yana yapılagelen bir şeydir * ve son derece doğal bir eylemdir. her devlet bu ve buna benzer şeyler yapmıştır, yapabilir. fakat olaya şu açıdan bakınız:
diyelim ki şehirde o zaman için yeterli sayıda marangoz, inşaat işçisi, kasap, demirci, fırıncı vs. yoktur. ama imparatorluk büyük, anadoluda muhakkak bunlardan bolca vardır ve acilende payitahtın bu meslek erbabı kişilere (pardon kullara) ihtiyacı vardır! padişah tiz ferman buyurur ve bu insanlar "noluyo lan!" diyemeden yerlerinden yurtlarından alınıp şehrin uygun mahallelerine yerleştirilir. tabi o zamanlar iş ve işçi bulma kurumu, kariyer.net filan olmadığı için işler böyle yürümektedir, normaldir. ve bu işlem uzun yıllar, ne yılı yahu yüzyıllar boyunca devam eder. şimdi bu göç ettirilen insanların ve dahi geride bıraktıkları ana-babalarının, akrabalarının, dostlarının bu işlemi gerçekleştiren "istanbul" için ne düşündüklerini tahmin edebiliyor musunuz? suçlu haşa padişah değildir, devlet hiç değildir, suçlu istanbul'dur! * bi düşünün lütfen, devlet memuru olmadığınız halde rızanız dışında, ferman zoruyla ordan oraya, şurdan buraya göç ettiriliyorsunuz!
farz edelimki bu göç eylemini kendiniz yapmak istediniz. bir yerden istanbul'a ve ya istanbul'dan bir yere... hüoop nereye hemşerim? yassah! var mı ööle elini kolunu sallaya sallaya istanbul'a gelmek ya da gitmek! a aa niye ki ayol? e yassah dedik, duymadın mı? gerçekten ama gerçekten geçerli bir mazeretiniz varsa ve bunu yetkili makamlar * uygun görürse tezkere verirlermiş. tezkere yoksa ne gidebiliyon ne gelebiliyon! bu uygulamanın cumhuriyet kurulduktan sonra bile uzunca bir süre devam ettiğini söylememe gerek yok.
istanbul un nüfüsünün daha fazla olmasından dolayı suç miktarı daha fazladır. suç oranı anadolu şehirleriyle hemen hemen aynıdır. miktar fazla olunca insanın gözüne batar. sanki bütün psikopatlar istanbul'daymış gibi; ancak anadolu şehirlerindeki psikopatların çoğu duygularını, isteklerini toplum yapısının anadolu şehirlerinde farklı olmasından dolayı bastırmaktadır. bu tip psikopat en tehlikelisidir.
