yıllardan berigele anlatılan düzmece ve kurmaca bir hoşgürüdür.
anadolu toprakları hoşgörülü insanlar var etmiş midir ? evet etmiştir ama kişi bazında bir hoşgörü olmuştur her zaman. hiçbir zaman genele ulaşamamıştır. ne mevlana ne yunus ne de pir sultan yabancılar tarafından anlaşıldıkları kadar kendi topraklarında anlaşılamamışlardır.
ne selçuklu'da ne osmalı'da öyle kürt, türk,çerkez, ermeni birbirilerini kabullenerek yaşamamışlardır. sürekli olarak cemaatleşip ve örgütlenip kendilerinikendilerinden olamayanlardan korumaya çalışmışlardır. aynı şeyi islamiyet için de söyleyebiliriz. islamiyetin içinde de tebliğ ve cihat varken hoşgörüden bahsetmek mümkün değildir.
uzun uzadıya yazmayacağım. nasıl olsakimse uzun yazı okumayı sevmiyor sözlükte. sonuç olarak anadolu toprakları hoşgörüsüz ve saygısız topraklardır. herkes sadece kendini sevmiştir.
ki bugünkü yunanistan- türkiye maçında da o hoşgörüyü görmüşsünüzdür zaten.
genele ulaşmadığı teorisine şiddetle katıldığım olgu. hoşgörü her zaman erdemden gelmez, bazen de cahillikten ve korkudan gelir. hiçbir toplum davranış biçimi olarak genellenemez ama bunun şahit olduğum en yüksek doğruluk oranlı hali için:
