bestesi-güfte: haluk levent. şarkının sonundaki şiir yorumsuz.
anadolu diyarında dumansız kaldım
sardım dört bir yanıma umut dert sardım
sesini duymak için yollara kaldım
dağlar beni nice eylesin
dostum gelmez dağlar nice eylesin
anadolu diyarında ağaçlı yollar
dökülür sevdasız kalan yapraklar
göçtürür kuşları soğuk rüzgarları
dağlar beni nice eylesin
dostum gelmez dağlar nice eylesin
---şiir---
bir çıra yandı bir mum daha söndü gündüzden
hala bardak dolu mu hayır boşalmış arkadaş
yaptığımız bu deney güneşin kendi ışığından
hayret suyumuzu buharlaştırıp eksiltmişiz arkadaş
gelin dedim gelin birlik olalım
bunu daha aydın güne kavuşturalım
ayna yapalım ne bileyim su ısıtalım
su buharlaşırsa depolar satarız arkadaş
o zamanlar gökten yağmur yerine
kan yağardı annelerin gözbebeklerine
çocuklar babasız anneler kocasızdı arkadaş
ne bilgisayarların dünyası
ne otoyolların trafiği
ne de sokak ortasında mafya hesaplaşması
hiçbiri çözemezdi bu sırrı arkadaş
kadınlarımız aydınlarımız vardı
bin dokuz yüz yirmilerde
kadınlarımız yirmibirlerde
yürürlerdi yekpare meşalelerinden tekerlekleriyle...
yürürlerdi çanakkale'ye
yürürlerdi kocatepe'ye
arşın arşın yükselirdi mustafa kemal'in gölgesi
aşardı aşardı arkadaş
