''insanların ruhunu öldürüyorlar anne. işte asıl cinayet bu… Utanılacak bir cinayet… Bir takım silahlar çıkartıyorlar, insanları öldürüyorlar ve bunu yapanlara devlet diyorlar. Evlerine, sosyal statülerine ve paralarına hiçbir zarar gelmesin diye garip insanları harcıyorlar. Anlıyorsun beni değil mi anne? Halkın ruhunu kurutuyorlar ve hiç bir şey anlamaz hale getiriyorlar.''
Maksim Gorki'nin 1906 yılında yazdığı "Ana" romanı, Rus ve dünya edebiyatının en önemli eserlerinden biridir. Bu eser, yalnızca edebi değeri ile değil, sosyal ve siyasi mesajlarıyla da dikkat çekiyor. "Ana," sosyalist gerçekçiliğin en güçlü örneklerinden biri olup, dönemin işçi sınıfının mücadelesini, yoksulluk ve adaletsizlikle savaşını etkileyici bir şekilde yansıtıyor.
"Ana," Rusya'nın küçük bir köyünde yaşayan işçi sınıfı bir ailenin hayatını ve devrimci mücadelesini anlatır. Romanın merkezinde Pelageya Nilovna, yani "Ana" ve oğlu Pavel Vlasov vardır. Pavel, Rus işçi sınıfının kötü yaşam koşullarına karşı bilinçlenmiş ve devrimci hareketin aktif bir üyesi olmuştur. Pelageya, oğlunun mücadelesine başlangıçta mesafeli durmasına rağmen, zamanla onun ideallerini ve mücadelesini benimseyerek devrimci hareketin bir parçası olur.
Pelageya Nilovna, romanın en önemli karakteridir. Başlangıçta oğlunun siyasi faaliyetlerine karşı endişeli ve korkak bir tutum sergileyen Pelageya, oğlunun azmi ve kararlılığı karşısında değişir. Pelageya'nın bu dönüşümü, okuyucuya bireyin sosyal bilinçlenme sürecini ve değişim kapasitesini gösterir. Pavel Vlasov ise, annesinin gözünde sadece bir oğul değil, işçi sınıfının sözcüsü ve devrimci hareketin sembolüdür. Pavel’in idealleri ve mücadelesi, roman boyunca birçok karaktere ilham verir ve onları harekete geçirir.
Romanın en iyi ve önemli kısmı hakkında bilgi vermek istiyorum: Sosyal ve Siyasi Mesajlar.
"Ana," sosyalist gerçekçilik akımının öncülerinden biri olarak, işçi sınıfının sorunlarına ve sosyal adaletsizliğe güçlü bir vurgu yapar. Roman, yoksulluğun, sömürünün ve baskının ortadan kalkması için işçi sınıfının birlik içinde mücadelesi gerektiğini savunur. Gorki, devrimci düşüncenin ve kolektif hareketin önemini vurgularken, bireysel fedakarlık ve cesaretin de altını çizer. Pelageya’nın oğlunun mücadelesini benimsemesi ve onun izinden gitmesi, toplumsal değişim için bireylerin rolünü ve katkısını gösterir.
Üslup hakkındaysa: Gorki'nin üslubu, sade ve etkileyici bir dille karakterize edilebilir. Olaylar ve karakterler, realist bir yaklaşımla betimlenir ve okuyucunun duygusal olarak bağ kurmasını sağlar. Gorki, doğrudan ve yalın anlatımıyla okuyucuyu içine çeker ve onları romanın bir parçası haline getirir(bu yönünü gerçekten çok seviyorum. genel olarak bir hikaye, roman ya kitap okurken buna çok dikkat ediyorum). Gorki'nin betimlemeleri ve diyalogları, karakterlerin iç dünyalarını ve psikolojik durumlarını da ustalıkla yansıtıyor.
Bu kısımdan sonrası benim kendi görüşlerimle ilgili: Maksim Gorki'nin "Ana" romanı, benim için hem edebi anlamda hem de duygusal ve ideolojik anlamda çok değerli bir eser. Karakterlerin derinliği, sosyal ve siyasi mesajlarının gücü, Gorki'nin gerçekçi ve etkileyici anlatımı, romanı unutulmaz kılan unsurlar benim için. Dönemin zorluklarını ve adaletsizliklerini gözler önüne sererken, bireylerin değişim ve mücadele kapasitelerini de yüceltiyor. Her ne kadar bazı zorlukları olsa da, "Ana," okunmayı ve üzerinde düşünmeyi hak eden bir başyapıt. Roman ne kadar iyi olsa da, bazı eksilerini anlatmak istiyorum: Roman, 20. yüzyıl başlarının Rusya'sındaki toplumsal ve siyasi olayları anlamadan tam olarak kavranamayabilir. Dönemin tarihsel bağlamına aşina olmayan okuyucular için bazı bölümler karmaşık gelebilir ( aslında bu okuyucuyla ilgili bir eksi, romanla ilgili değil. bilgi sahibi olmak gerekiyor). Romanın bazı bölümleri, olayların yavaş ilerlemesi nedeniyle sabırsız okuyucular için ( örnek: ben) sıkıcı olabilir. Ancak, bu yavaşlık karakterlerin ve olayların derinlemesine incelenmesine olanak tanıyor, bu da genel olarak eserin kalitesini yükseltiyor.
Maksim Gorki'nin başyapıtı olarak düşündüğüm eseri. Eser 1905 yılında rusya'dan kaçtıktan sonra abd'de yazılmıştır. Ve Gorki eseri gerçekte yaşamış insanların hayatlarından esinlenerek kaleme almıştır. Hikayenin geçtiği yerden tutunda, karakterlere, fabrikaya kadar aşağı yukarı hikayenin çatısını oluşturan ne varsa yaşanmıştır. Hikayenin kahramanı olan pavel ismi bile gerçek Pavel'e aittir.
Gelelim kitaba :
Eser Çarlık Rusya'sının son dönemlerini anlatmakta, zaten çökmekte olan rejimin insanların değişen fikir ve hayat biçimlerine etki etmekte yetersiz kaldığına dem vurmaktadır. Özellikle avrupada patlayan ihtilalden sonra tüm kıtayı ve çarpanları işe birlikte dünyayı esir alan düşüncelerin bir yansıması Rusya'yıda etkilemişti. Ve artık geriye dönüşsüz bir düzen arayışı başlamıştı. Kitbın değindiği nokta tamda burasıdır. Rua işçi sımıfını ve onları uyandırmayı hedef almıştır.
Kocası yüzünden sürekli dayak yiyen ve o öldükten sonra geride kalan oğlunun düşünce ve ideolojisini anlayıp onların peşine düşen bir kadının hikayesidir bu. Ve ana bu kişidir. Aslında bir metafordan ibarettir kanımca. Yani her şeyi bir kadında hemde cahil bir kadında toplamak belki de Gorki'nin rus köylüsünün ve işçi sınıfının tüm özelliklerini nir çırpıda yansıtmak istemesi ile ilintilidir.
Başlangıçta oğluna, onun kitpları be arkadaşlarına karşı çıksa da sonunda en az onlar kadar ateşli bir şekilde devrimci olmuş hatta oğlunun mahkemede yaptığı konuşmasını bildiri haline getirip dağıtmaya götürürken yakalanmıştır.
Dönemi anlamak ve bu engin kalemi iliklerinize kadar hissetmek için kesinlikle okunması gereken bir kitaptır.
Bugün bitirdiğim maksim Gorki romanı. Açıkcası bana sürükleyici gelmedi, uzun uzun söylemler, karakterlerin attığı nutuklar kitaptan kopmama sebep oldu. Nutukları okurken ara sıra gözümün önünde yeşil kazaklı, fularlı, sırt çantası olan minik göğüslü kıvırcık saçlı bir kız canlanıveriyordu. Kafamda soru işareti bırakan bir noktayı da söylemeden edemeyeceğim. Belki de devrimcilerin ve sosyalistlerin bana akılcı ve samimi gelmemesi aşağıda ki spoilerimden dolayıdır.
Saşenka'nın babasının zengin, sermayeden yana ve kötü birisi olması onu babasından uzaklaştırmış ve hatta benim ailem yok derecesine gelmiştir. Fakat Saşenka'nın yapmak istedikleri babasında yapamadığı değişiklikleri tüm rusya'da hatta dünyada gerçekleştirmeye çalışması bana biraz ütopik geldi.
aslında büyük ünlü uyumuna uyarken bir sonraki versiyonu olan anne olduğunda büyük ünlü uyumuna uymaktan çıkan kelimedir. zamanla değişerek uyumsuzluk göstermiştir bu şekilde olan başka kelimeler de var. kangı kelimesi hangi olarak büyük ünlü uyumuna benzer şekilde aykırılık göstermiş. büyük ünlü uyumu dediğimiz şey de sesli harflerin kalınsa kalın inceyse ince gelmeye devam etmesi. anne dediğmizda a kalın e ince patlıyor kural. yine benzer şekilde alma kelimesinin elma olarak zamanla değişmesi. karındaş kelimesinin zamanla kardeş olması da ana anne ilişkisine örnek olarak sayabiliriz.
Başrollerinde Ayşen Gruda ve Aykut Oray'ın oynadığı absürd komedi türündeki 91 yapımı dizidir. Senaryosunu Kandemir Konduk'un yazdığı dizi Star1'de yayınlanmıştır.
maksim gorki'nin bana göre en sağlam kitabıdır. Çünkü devrimi, alt tabakayı, işçi sınıfını, köylüyü muhteşem bir biçimde anlatır. Bir romandan ziyade film gibi gelir, okunmaz izlenir Bir kitaptır. Ve ismini aldığı annenin, asıl maksat ve içeriğini bilmeden oğlu için yaptığı şeyleri işler, bu yönüyle de asıl anlatmak istediği konuyu etrafında şekillendireceği kişiyi çok iyi seçtiğini kanıtlar.
Mesele ideolojik değil, hakikaten başka bir kitap.
bu kitaptaki ana karakter bana hep "okumakla adam olunmuyor." sözünü hatırlatır... "ana"nın örnekleri gerçek hayatta da var, okuma yazma dahi bilmeyen ama kafası gerçekten açık analarımız bir yana, tahsilli davar sürülerimiz öte yana...
Azeriler ve balkan turkleri Aba derler anaya.. Cobanlarin uzerlerine gecirdikleri kalin keçeden mamül korunak.. Ana hem cobandir hem de abadir oysa. O varsa gonul abaddir bir de..
