An vardır bir ömür yaşanamaz
An vardır yaşanır bir ömür unutulamaz
Zaman bir tilkidir kurnaz ve kaçak
Kaçan zamanın götüremediği
Silinip giden mekânlara inat
Yaşayan ve yaşatılan anlar vardır.
Zaman kaçsa da dörtnala
Zaman bütün kolpalarını çekse de
Yaşlandığı yerde sonsuza dek
Yaşayanları bekleyen anlar vardır
Kimi zaman bitere mi bu acılar dediğin halde biten
Bitmemesi için dua ettiğin halde biten
Mutlulukların yaşandığı anlar.
Sigaranı çekme o sigara
O sigara değil yakmaz genzini
Çaydan çektiğin yudumlarda değişmiş
Garsonlar üniformalı
Adını unuttuğum kahvecinin kendi de yok
Sabahladığın kahvehanede
Oysa çok oturmuştum burada.
Hoş geldin diyen yoktu
Az ötede oturduğum evin adresini de hatırlamazsın şimdi
Gelen icra memurları bile unutmuştur adresi
Yine aynı şarkı
Hani o bırakım giderken beni.
Vallahi hiç bırakmadım diye bağırmak vardı
Bağıramazsın ki Efes güneşini cila yapmadın ki
Hem Hasanla öbürü kimdi
Oysa oysa istanbul da istiklal caddesinde karşılardın sık sık
Hani bir gece vakti yurdun önünde
Bütün gözlüklülere hastayım ulan diye nara atmıştı;
Neyse; o anın şahitleri de yok şimdi
Birde üstüne üstlük adında değişmiş
Üniformalı garson Sabri abi çay alır mısın diyor?
Mekândan olsa gerek takıldım kaldım.
Oysa oysa pasaportta ve ya Ömer ağada çay içmek vardı hesapta
Dur gitme
Oysa neler yaşandı bu şehirde?
Ulvi davaların dikenli yollarında ne ihanet pazarları kuruldu
Hülasa döneme bu şehre demiştin; döndün
Belki de daha çok döneceksin dönmem sandığın dönülmezden
Yaşadığım anlara emanet ettiğim kavgamı
Bıraktığım yerden vermeye döndüm bu şehre
Ey anılarımın şehri
Ey dönmemi döndüm yapan şehir;Bana verdiğin bir hediye dört oldu
Şimdi yalnız değilim beş olduk
Sıra bizde bu kavganın sonu belli
Hırpalata istersen kedini
Pes et, pes et
Ey kavgalarımın şehri
PES ET.
