sokakta beslediğim beyaz bir kedi vardı, akşam mamasına vermeye gitmiştim ki öldüğünü gördüm. pek keyfim yok. gömdüm, başına da küçük bir çubuk diktim.
dünya her gün çok fena kalbimi kıracak bambaşka bir şey buluyor. bu gidişle sanmıyorum pek fazla yaşayacağımı. Feci üzgünüm. Garibandı zaten. Garip gitmiş..
Kafam çok karışık. Bir sürü şey düşünüyorum ama bu kadar şeyi eşanlı düşünmek çok yorucu ve sonucunda sağlıklı bir şey de elde edemiyorum. ayrıca canabar’ın kedisine de çok çok üzüldüm şu an… başın sağolsun…
Şu anda ölsem, yakın Çevremdeki 7-8 kişi dışında kim üzülür? Onlarda birkaç gün sonra unutur.
Ama hayat böyle. Şu anda birilerini ölüyor, bazı yerlerde hıçkıra hıçkıra ağlayanlar var.
Kimisi açlıktan ölüyor. Kimisi de şu anda çatır çutur sevişiyor.
Dünya yalan değil, insanlar yalan.
kedisi vefat eden arkadasa hicran.
basın sagolsun arkadasım:( onun yerine yeni bir kedi beslemeye baslayacagını umarım. onun yerini tabi ki tutmaz ama onun ruhuna yapabilecegin en guzel sey olur.
