sinemaya gitmeyi pek sevmiyorum ama arkadaşım ' amy ' nin belgesel filmi çıkmış deyince bir saniye duraksamadan kabul etmemle beraber izlediğim ve bazı sahnelerinde ister istemez gözlerimin yaşardığını hissettiğim filmdir. hani öyle fanatik derecede amy hastası değilim ama severdim. neticede özenle hazırlanmış bir belgesel olmuş. öbür tarafta görüşmek üzere sürmelim.
kendisine en başta babasının ve yakınlarının yaşamı nasıl zul ettiğini gözlemlemiş olduk. evet yakınları. herkes bu sonu amy'nin kendisinin hazırladığını düşünüyor ama filmi izleyenlerin fikri eminim kısmen de olsa değişmiştir.
