fragmanda yiyişmenin olduğunu gören arkadaşlarımın aldığı filmdi * ama umdukları pompayı izleyemediler sanırım mutsuzlardı film bitiminde. Fragmanı hakikatten süperdi etkileyici insana aşık ol lan diyor sanki.
Babel, 21 Gram ve Amores Perros olan üçlemenin ilk filmi. Alejandro González Iñárritu her zaman olduğu gibi döktürmüş tabii Gael Gael García Bernal'in oyunculuğuyla birlikte.
"Octavio: Planlarımız ne olacak? Susana: Sen ve senin planların. Babaannem ne derdi biliyor musun? -Tanrıyı güldürmek istiyorsan ona planlarından söz et."
anlatılsa anlatılmaz, dinlense dinlenilmez bir filmdir.
kişisel bir rica olarak, bütün userlardan ve hatta bütün sözlük takipçilerinden bir isteğim var; lütfen izleyin.
film; leş gibi bir güney amerika şehrinin, leş gibi bir gettosunda geçiyor.
detaylar;
1. kısım
iki dene zibidi oğlan var, bunlar kardeş, olmaz olsunlar.
büyük olan arsız, it, kopuk, önde gideni... küçük olan da onu suya götürür, su kenarında s.ker de, abdest almadan geri döner. ama daha belli değil başında, çok içten pazarlıklı pezevek...
neyse bu büyük olanın liseli bi karısı var. çocuk da yapmışlar, kardeşi de abisinin karısına sulanıyo, * neyse zorluyo bir iki, sonra dübelliyor yengesini, behlül bok yemiş o biçim dübelliyorr, siz hesap edin...
bi dene iti var bu küçük olanın, sokakta başı boş gezerken köpek dövüştürme mafyası antreman olsun diye itini bu ite kişkirtiyo, çok enteresan ensestin iti bu iti boğuyor atıyor köşeye... meğersem genetiği sağlammış bunun!
ensest pezevek paranın kokusunu alıyor tabi, bu iti dövüşlere sokuyo, dövüşleri düzenleyen bir ayı var, iti beğeniyor, ite ortak oluyor karı da kırışıyorlar.
neyse bu enest pezevek paranın a.ına koyuyor afedersiniz bu işten, nasıl işse gayri...
2. kısım
mis gibi sarışın bi karı var, bacaklar falan süper. neyse kaza geçiriyo ayaağın teki kopuyo, zai oluyo avrat. neyse siktir edin 2. kısmı.
3.kısım
evsiz barksız, saç sapan birbirine karışmış yaşlı nalet bir berduş var. itlerle geziyo çöp neyin karıştırıyo mikrobun biri görünürde.
ama her şey göründüğü gibi değil; geçmişi çok garip öğretmenken, dağa çıkıyo gerilla oluyo, zapatista devrim falan kovalıyo kendi çapında, yakalanınca mapusa atıyorlar bunu, çıkıyo evsiz berduş oluyor, dağa çıkmadan önce karısını, kızını bırakmış, pişman falan, nalet bir hayat anlayacağınız.
şimdi ödül almış filmi sen kimsin ki eleştiriyorsun diyeceksiniz ama eleştiriyorum arkadaşım;
bu yönetmenin hep yaptığı şey bu. senarist aynı yönetmen aynı yapılan iş de aynı. filmine kötü diyemem arap, taş olurum kötü dersem. aksine taş gibi film hatta ama arkadaş babel' de de aynı teknikle benzer dramları anlatıyorsun, e 21 gram da öyle. yeter artık inarritu! ayrıca temposu da çok ağır filmin, gereksiz yere ağır.
izlediğim iyi filmlerden biri ama ölmeden önce izlemeniz gereken 100 film vb. başlıklara bu filmi yazıp da aynı listeye bir de bu adamın başka filmini yazana basarım artık eksiyi. hep aynı şeyi çekiyor bu adam.
yönetmen alejandro gonzalez inarritu'nun köpek sevdalısı 3 farklı hikayeyi parçalayarak bir araba kazası etrafında birleştirdiği muhteşem film.
kim bilir belki de türkçeleştirilmiş ismindeki "paramparça" da buradan gelmiştir.
tüm güney amerika filmleri gibi karmaşık zaman dilimlerinden olaylar gösteren ama insanı hiç sıkmayan duygusal ve aynı zamanda heyecan verici bir filmdir. filmin isminin türkçe' ye neden "paramparça" olarak çevirildiğini ise hala anlamış değilim.
"iki buçuk saatlik bir film izleyiciye bir an bile sıkıcılık hissettirmeden nasıl çekilir ? " sorusunun cevabı niteliğinde film . konu , oyunculuklar zaten çok iyi, üstüne yönetmenin yaptığı katkılar filmi en üst düzey filmler arasına çıkarmış . tarz olarak cidade de deus , no country for old men tarzı bir film . bu filmleri sevenler bunu da seveceklerlerdir .
çok yüksek beklentilerle izleyince, millet niye bu kadar övmüş bu filmi diye düşünmedim değil. ancak film izlerken soundtrack'lara dikkat etmeyen beni bile soundtrack'ları ile etkilemeyi başarmıştır. ikinci hikaye filmin bütünü ele alındığında diğerlerine nazaran daha zayıf kalmış gibi duruyor. ne olursa olsun herkesin izlemesi gereken güzel bir film.
kesişen hayatların, yitirilen aşkların hikayesini anlatan inarritu'nun ilk filmidir. amores perros için, inarrutinun kendine has sinema kültürünün ilk meyvesi diyebiliriz. filmde üç ayrı hayatın birbirleriyle nasıl ilişkili hale geldiği anlatılmakta. karakterlerin son derece başarılı oyunculukları, inarritunun mükemmel yönetmenliğiyle birleşince çok güzel bir film çıkmış ortaya.
tavsiye üzerine izlediğim* ve farklı hikayelerin kesişiminin ortak bir paydada nasıl buluştuğunu gösteren kült bir film.
--spoiler--
özellikle yaşlı adamın eve geldiğinde bütün köpeklerini ölü olarak bulması ve saniyelik bir iç değerlendirmenin ardından cofi'ye kıyamaması etkileyiciydi.
ayrıca her zaman yaptığı gibi hedefteki kişiyi vurmak yerine onları yüzleştirerek derin yolculuklara çıkardı hem üvey kardeşleri hem de izleyenleri.
--spoiler--
hayata farklı açılarla bakmamı sağlayan, düşündüren bir başarılı bir filmdir uzatmamak gerekirse.
tavsiye üzerine izlenen film. aşk tesadüfleri sever üzerine muhabbet edilirken "sana bi film alalım da gör tesadüfü, aşkı" diyerek elime tutuşturuverdi dvd'yi. "eve git, hemen izle, akşama sınav yapıcam" dedi.
2 gün izlemedim. 3. günde izleyebildim çok şükür.
ilk izlenimim tabi ki beklendiği üzere, "çok klişe" oldu. filmin yönetmeni babel'in de yönetmeni ve dolayısıyla yine kesişen hayatlar ve kesişene kadar sıkılan izleyiciler mevcut.
fakat tavsiye eden zat'ın özellikle bu filmi tavsiye ediyor oluşu ancak bana bir şeyler anlatmak istiyor olmasından kaynaklanmalıydı.
oturdum düşündüm.
filmde bir mesaj kaygısı olmalıydı. şimdi hatırlayamadığım bir şarkıda geçen "oysa yitirdiklerimiz belki de görmeyi bilemediğimiz" cümlesiyle örtüşen bi mesajı vardı: "çünkü biz aynı zamanda kaybettiğimiz şeyleriz!"
sadece bu mesaja istinaden filme odaklanarak geçip giden bir 2 buçuk saatim var. olsun. en azından 2001 yılına ait uluslararası festivallerde 51 ödül kazanmış olan klasik olmaya aday bir film izlemiş oldum.
not: yalnız o son olmamış. yani en azından 2 buçuk saat yerinden kalkmadan izleyen ben, bu sonu haketmemiştim.
filmin konusu, çekimleri, müzikleri insana bazen kendini kaybettirir. şahane bir filmdir şiddetle tavsiye edilir fakat en deli dolu anınızda işi piçliğe vurmk istediğiniz arkadaş ortamlarında izleyipte filmi mındar etmeyin oturun konsantre olun kendinizi kaptırmaya hazır olun.
yönetmen Alejandro Gonzalez inarritu imzalı 2000 yılı yapımı birbiri içine geçmiş ve tek bir noktada kesişen hayatları anlatan oldukça başarılı ve bir o kadar da uzun bir drama. inarritu o kadar güzel bir
matematikle işi sinemaya aktarmış ki, ilk bölümde bir iki dakika yer alan kişi filmin sonunda esas kahraman oluyor, filmin başında esas kahraman olansa filmin sonunda figuran oluyor. bu anlamda çok başarılı.
Manken kızın bacağını kaybettikten sonra eve gelmesi ve boş duvarı görmesi
sakallı dayının iki üvey kardeşe ne haliniz varsa görün deyip silahı ortaya bırakması
ve bir umutla otogarda abisinin karısı bekleyen octavio nun ağlamaya başlaması
akıllarda kalan sahneler...
kaybetmenin ne kadar hayata dair olduğunu vurgulayan harikulade yapım. hayatlarımızın kazandıklarımızın aksine kaybettiklerimizden oluştuğunu ve kötü ya da iyi kimsenin hayatının iplerini elinde bulundurmadığına dair harika bir film.
feysbukta farklı bir çizgi yaratmaya çalışan insanlara sürekli malzeme olan film. erkeklerde afişi profil resmi yapılmıştır mesela. kızlarda da sevilen filmlerin en basına yazılır. böylelikle daha önce recep ivedik'le ilgili videoların ve kahkaha efektlerinin yıktığı entellektüel hava bu detay ile tekrar yakalanmaya çalışılır.
babel' de ne yapmışsa aynısını yapmış yine yönetmen. çekimler iyiydi lafım yok ama bir iki özel sahne hariç boş bir filmdi. yani boş bir filmdi derken babel' den sonra izlediğim için boş geldi.
ayrıca gereksiz yere uzun ve temposu da çok ağır.
