abimle beraber oynadığımız ve komik diyaloglar yaşadığımız oyun
abim- ahanda geliyor!
ben- saklan lan çabuk çabuk!
a-olm gizlendik ama geliyor
b- bişi olmaz. öyle çok uzun süre bakma görebilir bizi
a- olm saklandık ama s*kecek bizi bu ipne
gecenin körü ışıkları kapatıp hatırı sayılır ses ile oynamaya çalışıyorum. gerilmeninde suyunu çıkarmamak lazım. kardeşim, bulmaca mı çözecem yoksa her an birşeylerin fırlayabilme ihtimalini mi hesaplayacam. oyuna birde sanity, yani akıl sağlığı diye bir yenilik getirmişler. herif karanlıkta çok kalınca kontrolünü yitiriyor. peki ben kompeter karşısında akıl sağlığımı nasıl koruyacam? la sanaldaki herifi ayakta tutacam diye çektiğimiz işkenceye bak. aga öyle yerler varki önünü göremiyorsun, biri farketmesin diyede ışığıda yakamıyorsun. bu ne lan, el ayak buz kesti. kafamdan kaynar sular indi. ahanda kapattım gitti**.
14 yaşındaki kuzenimin 2-3 dakika civarı oynayabildiği oyun. "bu ne yaa, her yer karanlık yeaa, nesi korkunç bunun yea" diye söylenirken arkasına dönüp hayaletle burun buruna gelince salondakilerin yanına kaçıp götten nefes almanın en nadide örneklerini sergiledi kendisi.
edit: korku oyunu demek de haksızlık olur. dead space korku oyunudur. amnesia daha çok mazoşizm.
adventuregamers'tan 5 üzerinden 4,5, gamespot 10 üzerinden 9 vermiş. kahramanımız daniel'in fazla korkunca beyin amcıklaması geçirmesini görmek için bile oynanır.
penumbranın yaratıcılarından yeni bir oyun. gerçekten çok güzel olmuş. insanı "bööö" efektleri dışında da gerebileceğini kanıtlamış frictional games. eğer ki gece yalnızsanız ve kulağınızda kulaklıkla bu oyunu oynuyorsanız, bilgisayarın başından kalktığınızda donunuza kadar terlediğinizi fark edeceksiniz. gerçekten çok başarılı sözlük. senaryosu da çok iyi ayrıca.
her gün 1 saatten fazla oynamaya tırstığım için bir buçuk haftada bitirdiğim terletmekten kilo verdiren * korku dolu oyundur. adamlar 900 küsür mb la bu kadar korkutabiliyorsa bu serinin devamı gelmemeli hacı. herşey iyi güzel de finalin bu kadar tırt olacağını bilseydim oyuna başlamadan hiç çekmezdim lan o kadar korkuyu falan. aldatılmış hissediyorum kendimi bu kadar kork, terle, ordan oraya koştur dur kaçacak delik ara sonra hayal kırıklığı. *
oyun kendini oynatan cinsten. fakat çevrilmesi gereken vanalar açılması gereken kapılar bazen deli edebiliyor. zira kapıyı tam açmadığınızda dışarı da çıkamıyorsunuz. oyunun en güzel yanlarından biri de onca canavara rağmen silahınız yok...
delikanlılığın onda dokuzu kaçmaktır misali yeri geliyor bir duvar arkasına yeri geliyor kapının arkasına saklanıp sinmeniz gerek.
oyunun sonuna kadar heyecan had safhada. fakat hani filmler vardır ya biter de "ee.. bu film böyle mi biter" dersiniz ya işte sonu o tadı veriyor. yine de oynaması korkunç zevkli, çok eğlenceli bir oyun.
bir haftada bitti valla.
