amiyane

    1.
  1. 2.
  2. sıfat (a:miya:ne) Arapça + Farsça

    1 . Kibarca olmayan, bayağı:
    "Hem, bu çeşit amiyane işler diplomatın nesine?"- Y. K. Karaosmanoğlu.
    2 . Sıradan:
    "Kupkuru bir ad hem de satılmış gibi pek amiyane bir ad."- H. F. Ozansoy.

    kaynak: türk dil kurumu sözlüğü
    2 ...
  3. 3.
  4. "amiyane tabiriyle . . ." kullanıla gelen bir biçimidir. mesela bir şey anlatırken kibarca ifade edemiyorsanız, aklınıza 'popo' kelimesi gelmiyorsa, "canım, amiyane tabiriyle herif kızın götüne ellemiş," denebilir . etik değil.
    2 ...
  5. 5.
  6. okunması şivesine göre yanlış anlaşılmaya müsait söz. örnek ile amı yaniyi gibi olabilir.
    1 ...
  7. 4.
  8. sürekli yanlış kullanımına şahit olduğum fonetik olarak iğrenç yabancı kelime. doğru yanlış kullanana kafa göz girişmek istiyorum sözlük.
    0 ...
  9. 7.
  10. zaten deyimlerin çoğu amiyane tabirle ifade edilir.
    0 ...
  11. 6.
  12. basit, sade, afili görünüm ve duruma sahip olmayan anlamına gelir.
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük