Gine-Bissau'nun bağımsızlık mücadelesinin önderi şair. 12 Eylül 1924 tarihinde Portekiz Ginesi'nde Bafata'da doğdu, 20 Ocak 1973'te Conakry'de öldürülmüştür.
1952-1954 yılları arasında sömürgeci yönetimin tarım uzmanı olarak, ülkesinin her köşesini dolaştı ve halkının içinde bulduğu somut durum konusunda bilgi edinmiştir ve 1954 yılında birkaç yurtsever arkadaşıyla birlikte sömürgeciliğe karşı eylemlerin temelini atmıştır. 1956'da Gine Devrimi'ni başarıya götürecek olan "PAIGC: Partido Africano da Independência da Guiné e Cabo Verde" (Gine ve Yeşil Burnun Bağımsızlığı için Afrika Birliği)'yi kurdu. Örgüt, ilk eylemlerinde barışçı yoldan sonuca varmayı amaçlıyordu. Ama Portekiz yönetimi bu eylemlere çok sert ve kanlı bir yanıt vermiştir. Böylece 1963 yılında Gine'de halkın da katıldığı silahlı ulusal bir savaş başladı. On yıl içinde ülkenin dörtte üçü bağımsızlığa kavuştu. Amilcar Cabral ise 20 Ocak 1973'te Conakry'de Portekiz ajanları tarafından kaçırılarak öldürülmüştür.
işte sevgili yurdum adlı güzel bir şiiri:
Güneş, ter, yeşillik ve deniz,
Bölük bölük acıdan ve umuttan;
Atalarımızındır bu toprak.
Çiçeklerimizin kanımızın
Ellerimizin semeresidir,
Burası sevgili yurdumdur.
KORO
Çok yaşa şanlı yurdumuz!
Mücadelemizin bayrağı
Dalgalanmakta göklerde.
ileri, düşman boyunduruğuna karşı!
Biz kuracağız
Barışı ve ilerleyişi
Ölümsüz yurdumuzda!
Barışı ve yükselişi
Ölümsüz yurdumuzda!
Dallar aynı köktendir,
Gözlerde aynı ışık;
Bu birliğimizin gücüdür!
Deniz ve toprak,
Şafak ve güneş gücümüzden doğan
Semerenin şarkısını söylüyor!
ADA
Anne, sen uykudayken,
rüzgârla kırbaçlanmış,
türkü söylerken bizi kuşatan sular
ezgisini yitirmiş şarkıların sesinde
yaşarsın
çıplak ve unutulmuş ve kıraç.
Ada:
Senin tepelerin ve vadilerin
zamanın geçtiğinin farkında değil.
Onlar düşlerinde kaldı
-çocuklarının düşlerinde-
esmekte olan rüzgârların
ve uçmakta olan tasasız kuşların.
Ada:
Kızıl dünya biçimlendirdi bir tepe gibi sonsuzluğu!
-taş kalpli yeryüzü-
bütün gücüyle bağlarken rüzgârları
engebeli uçurumlar önünü kesmekte tüm ufukların!
