hep sinir bozucu bulduğum, okuyan öğrencilerin hiç bir zaman adam gibi kaynaşıp sınıf ruhu oluşturamadığı sevimsiz mekan. tek avantajı içinden kaynaşıp sıkı fıkı dost olabileceğiniz insanların mutlaka çıkabilecek olması. ama yine de az kişilik sınıfların değerini bilin derim.
boyutları okuldan okula, bölümden bölüme değişen, genellikle merdiven şeklinde bir oturma düzenine sahip, en aşağıdaki sahnede hocanın ders anlatmaya çalıştığı, yukarıdaki öğrencilerin ders dışındaki her şeyle ilgilendiği derslik, üniversite usulü sınıf.
sınıfımsı ama sınıfın daha büyük üniversite versiyonudur, genellikle iibf'de çok bulunur ve sınavlarda arkalardan önlere doğru dolmaya başlar akabinde ilk ön sıralar hep boş kalır sınavınıza giren gözetmen de "sen en arkadaki öne!" diye bağırır sesini duyurmak için kötü bi durumdur ondan ortalara oturmakta fayda vardır.
Gerim gerim gerildiğim derslik biçimi. Genelde çalışkan öğrenciler ki çoğunlukla kız olurlar derslerde en ön sıraları kapıp bıdı bıdı her şeye katılırlar ama sınav günü gelipte arka sıralarımıza göz dikerler ya, en çok o sinir eder. Önce hakedeceksin arkadaş arka sıraları! yok öyle yağma...
kimsenin kimseyi iplemediği; insanlarla ilgilenmiyorsanız gayet mutlu olacağınız alanlardan.
kalabalığı arada can sıkabilir; veya konuşan kişiyi göremeyip, anlamayabilirsiniz.. sesin geldiği tarafa kafanızı çevirdiğinizde yoğun bir insan topluluğuyla karşılaşıp; "amaaaan" deyip önünüze döner, boş boş ekrana bakmaya devam edersiniz.
bir de kendini ispatlamaya çalışanlara bakıp gülersiniz; "bu kadarlık mıydı?" diye.. dikkat çekmeye çalışanların amacına ulaşma basamaklarını heyecanla takipteyiz efendim, saygılaar. *
