duygusal milletiz vesselam. on kere seni seviyorum, akşam arayacağım yine, görüşürüz en kısa zamanda, hakikaten çok özlemişim, arayı soğutmayalım yarraaam gibi konuşmalar yapmadan telefonu kapatamama sendromudur. doğu halklarına özgüdür, derdini anlattıktan sonra çat diye kapanamaz telefon. bunu yapsa yapsa amerikanlar yapar, yada ben filmlerde öyle görüyorum. en özendiğim amerikan eylemidir.
hiç bir şey demeden telefonu kapatmaktır. telefon konuşması şu şekilde gerçekleşir:
dırıdırıdırı (telefon çal)
adam telefonu açar, kulağına dayar ama hiç bir şey söylemez. karşıdaki başlar.
- işte şöyle şöyle olmuş.
+ bilmemkim de orada mıymış?
- bilmiyoruz.
sonra telefon kapatılır. bu genelde filmlerde falan olur. çok feci özendiğim durumlardandır. yani şöyle, bu diyaloğun aynısı bakınız bizde nasıl oluyor:
- aloo??
+ abi n'aber yea?
- oo iyidir muhittin senden n'aber?
+ iyi be ne olsun. çoluk çocuk nasıllar?
- iyiler sağolasın. hayırdır?
+ ya abi, işte şöyle şöyle olmuş.
- asktir ciddi misin ya? bak sen şu işe. vay amına koyim ya.
+ valla böyle abi.
- ee bilmemkim de orada mıymış?
+ bilmiyoruz ama bence o da ordadır abi.
- neyse muhittin tamam sağol aradığın için.
+ ne demek abi. yengeye selam.
- başüstüne ciğerim.
+ hadi görüşürüz.
- hadi eyvallah.
+ hıhı. (bu hıhı mevzuuna ayrıca başka bir zaman değinmek isterim)
e şimdi ne oldu? gavurun 2 kontörü gitti, bizim 12. e sonra niye amerika zengin. işte bu yüzden.*
" işimi hallettim tatlım, 30 dakika sonra her zamanki yerde buluşalım " karşıdaki ok der ve kapatırlar. bizim telefonu kapatma süremizden kısadır onların toplam konuşma süreleri. burada ilginç olan biz olmalıyız tabi.
