gençlik dizilerinin en sağlam izleyicileridir bunlar. tamam eskiden biz de izlerdik ama en fazla "lan bu kız bizim elemanın geçen bölüm götürdüğü kız değil miydi?" falan derdik. oysa görüyorum ki bu kızlar bütün hayatlarını bir diziye endeksliyorlar. hatta epilasyonlu vücutlarını gösteren parlak pop starlar hakkında konuşup coştukları zamanlar hariç bütün dünyayı kıçtan bir prodüksiyon ekseninde görüyorlar. "ay şu çocuk tıpkı 'requiem for a virgin'deki johnny 'the fucker' cabana 'ya benziyor, yerim kız beni onu!" tarzı cümleler dökülüyor ağızlarından. dejenere, özenti insanların gerçek hayat ile sanal gerçeklik arasında sıkışıp kalması, bir çeşit karakter yetersizliği bu.
hani gittiğiniz liselerde ponpon kız olma şansınız yok. okula araba ile gitme şansınız da yok. bakın zenginlerin gittiği özel okullarda geçen dizilere zengin koca bulup fakirlikten kurtulma, bütün bir hayat yan gelip yatma fikri ile yaklaşmanıza hiç girmiyorum bile. anlayacağınız sahip olamadıklarınız için üzüldüğünüzü biliyorum fakat bu üzüntünüzü göstermemek için özenti, bayağı kızlara dönüşmenize katlanamıyorum. oysa o dizilerdeki gibi bir hayatınızın olmasını istediğinizi açıkça söyleseniz ve hareketlerinize yapmacıklık katmasanız belki daha mutlu olacaksınız. hem dışardan bir mal gibi de görünmemiş olursunuz, fena mı?
O amerikan filmlerinde gördükleri çirkin bety kadar güzel olsalar, talep eğrilerinde sıfırdan uzaklaşma durumuyla karşı karşıya kalacaklarından yine bir haber yaşayan türk kızlarıdır.
