her dakika hissettigim duygu.
efendim hazir metro kartimi 1 haftalik daha uzatmis iken bu sabah birazcik da olsa kicimi kaldirip central park'ta kosmaya karar verdim. (toplamda 15 dakika kosabildim ama neyse orasi ayri.)
allahim bir topluluk bir arada nasil mukemmel bir bicimde toplanabilir sorusunun en guzel ornegi gercekten central park.
yerde bir tek cop goremezsin.
cimlere basmayin levhasi olan yerde bir tane insan goremezsin (insanlarin dolasabilecegi cimlik alanlar da var bu arada).
insanlari rahatsiz eden, keko tipli insanlari goremezsin. cunku yok.
cok afedersiniz adamlarin boyle dovmeli, mafya kiliklisi olanlari bile terbiyeli.
ya nasil diyim abd'nin her yerinden medeniyet akiyor arkadas ya.
oyle boyle degil.
turkiyenin bu hale gelmesi icin 200 sene falan gecmesi lazim en azindan.
ama bana gore isterse 500 sene gecsin bir halt olmaz bizim ulkeden.
ben tamamen amerikancılık diyorum,
lakin bir şartla sayın amerika efendi.
başımıza fetö gibi yamyamları, her nevi ırkçı teröristleri, çeteleri saracaksan istemiyoruz öyle amerikayı.
demokrasinin, hukukun tüm dünya milletlerinin genlerine kazınması gerekiyor.
ahbap çavuş ilişkilerinin, adam kayırmacılığın, zorbalığın değil.
ancak bu şartla senin değerlerini semerimde taşırım.
