ortaçağ türkçesinde 'am' ağız demektir. ağız ve vajina benzerliğinden yola çıkılarak kuvvetli ihtimal o yıllarda vajina için amcık daha doğrusu 'amcuk' kelimesi kullanılmakta idi. daha sonra her ikisi de aynı organ için kullanılmaya başlandı.
ilk çıkış anlamı iyi huylu, hoş insandır. Tabii zamanla bu değişip vajinal bir anlama gelmiştir. Bugün ise hala iyi huylu, hoş insan şeklinde kullananlar da vardır.
