çocuğunuzun ders dışında başka şeylere muazzam yeteneği mi var? hemen bu sihirli cümleyi kurun anne babalar. siktir edin çocuk sevmediği bir işi 50 yıl yapmak zorunda olsa ne olacak?
çocuğunuz adalet mi istiyor anne babalar? bu sihirli cümleyi kullanın. adalet neyine onun? karnını doyursun yeter.
çocuğunuz kimsenin söyleyemediği şeyleri mi dillendiriyor anne babalar? hemen bu sihirli cümleyi kurun. bir de üstüne anarşik mi olacaksın evladım zılgıtını basın. dünya yı o mu kurtaracak?
tüm bunları yaptıktan sonra yetişdirdiğiniz koyunla gurur duyabilirsiniz. birileri gelip kurban ettiğinde ağlamayın ama...
geneli memur zihniyetli ailelerdir.
yıllardır yaşantıları hep aynı doğrultudadır ve kesinlikle
evlatlarının aykırı bir yolda gezmelerine müsade etmez.
onlara göre bir çocuk için geçmesi gereken aşamalar bellidir.
oku,
iş bul,
evlen,
çocuk yap,
tamam gerisi kimsenin sikinde değildir.
bu adam biraz fazla okur ve doktoralar masterlar yurt dışında okullar falan istediği zaman,
aman oğlum ne gerek var tamam okudun işte, daha ne kadar okuyacaksın tepkisini görür.
bu çocuklar çalışmak için alternatif yollara başvurur ve onların hayal gücüne hitap etmeyen meslekler seçerse,
aman evladım, memur ol al temiz 2 400 maaşını bide memur kız bul tamam işte... derler.
aynı anne baba evlenmediğin zaman da sana sarar.
e yavrum zamanı geldi artık, bence şu kızla bi kararabağlayın da, yazın bi yüzük bişe takalım diye kafanın etini yerler.
amaçlarının kötülük olduğunu bilmeden insanlara kötülük yaparlar...
aslında iyi insanlardır fakat ne yapacaksın, vizyon farklı bir olay. bir anda memur zihniyetinden kopmasını bekleyemezsin insanlardan.
genel de köyden kente geçiş aşamasında top yekün ve birden ilerlediğimiz için, yeni nesil olaya adapte olmakta zorlanmıyor fakat aileler bu geçişte daha temkinli, bu sebepten biraz hoşgörü ile olaylar tatlıya bağlanabiliyor.
evlatlarına hayal etmeyi çok görürler. asla hayal kuramaz onların çocukları. şirin bir kafe açamazlar mesela... suçluların üstüne giden bir savcı olamazlar. öyle ya dünyayı onlar mı kurtaracak?
varsın şerefsizler hüküm sürsün dünyada, yeter ki evlatları hayal kurmasın, kendi ideallarine sahip olmasın. anne babanın idealleri yeterlidir çocuk için.
içimizden çoğu kişinin anne-babası işte. gelişim aileden başlar. mesela ben tiyatro istedim, kızdılar ve hatta kaçak gittiğim için şiddet dahi gördüm. ne kazandıracak sana falan dediler. maalesef ebeveynlerimizin "sana ne kazandıracak?" sorusunun cevabı maddi manadadır ve çok acıdır. "acaba bu çocuğun hayali ne?" diye merak etmezler. ederler de sonucu bildikleri için işlerine gelmez sormak. umarım ileride büyüyen çocuklar hayalleriyle birlikte yok olup gitmezler.
