"vontade de deus" isimli bir eseri vardır ki dinlendiğinde; acı neymiş, ses neymiş, duygu neymiş hisseder insan. fado müziğinin duayenlerindendir. amalia'nın yokluğunu hafifleten unsurlardan en önemlisi dulce pontes'tir... yerini doldurmasa bile izindedir, amalia rodriquez'in hüznünü yaşatır.
alfama sokaklarını anlatan alfama diye bir parçası vardır hatunun. gözlerini kapayın açın müziği ve alfamayı hayal edin. evet o dar sokaklar merdivenler. ah lizbon ah alfama.
özlemi, hasreti, bekleyişi her dinleyişte aşka dönüştüren; kah bir uçurum kenarından uçsuz bucaksız atlas okyanusuna hasretini anlatırken kah lizbon sokaklarında çiçekçi julia ardı sıra aşkının izlerini sürerken, içilen yudum yudum porto şarabıdır. sarhoşluğu da çok uzun sürer.
fado denilince akla gelen tek isimlerden birisi olan, hayatıma cancao do mar ile girmiş, bir daha da çıkmamış 79 senelik yaşantısına da , yüzlerce şarkı sığdırmış, portekizli aramızda olmayan fado kraliçesi..