1.
-
ibrahim Halil Demir şiiridir:
Mevsimlerden hazan mevsimi,
Sararmış yapraklar bir bir dökülüyor.
Gecelerden karanlık bir gece,
Ay doğmamış sanki yıldızlar görünmüyor.
insanlardan bir insan,
Feleğin tokatını yemiş yürüyemiyor.
Kuşlardan bir kuş,
Kaybetmiş yuvasını ama bulamıyor.
Sevgililerden bir sevgili,
Karşılıksız sevmiş için için ağlıyor.
Sevgilerden bir sevgi,
Eşine rastlanmamış ama yaşanıyor.
Arılardan bir arı,
Uçmaktan yorulmuş ama balını yapıyor.
Gariplerden bir garib,
Hor görülmüş ve hor görülmeye devam ediyor.
Mezarlardan bir mezar,
Üzerinde 'öldüm ama halen onu çok seviyorum' diye yazıyor
Güllerden bir gül,
Yapraklarını dökmüş ama halen kokuyor.
Karıncalardan bir karınca,
Durmadan dinlenmeden ha bire çalışıyor.
Ben hiç biri gibi olamadım.
Ama yüreğim hala çarpıyor.
2.
-
Belki de bir başkasına çarpıyordur artık.
