acı çekmek her koşulda olgunlaştırır insanı.
aslında hepimiz acı çekeriz bazıları bunu anlamlandırıp hayatına bambaşka bir yol çizerken,
bazılarıda doğal olarak anlamadan geçer ve çektiği acıları başkalarına yaşatmaktan çekinmez.
şansız bir nesiliz çünkü o kadar yapmacık ve kalitesiz bir kapitalizmin kucağına düşmüşüz ki.
12'eylül sonrası apolitize edilen gençlik bulduğu herşeyle alay etmiş insanların acılarıyla bile!
gülmüşüz herşeye ileri gidip insanların acılarıyla dalga geçen filmler yapmışız ve halk olarak gülmüşüz
aslında kendimize.
acılar var oldukça:her zaman bir iyi bir de kötü olucak iyi veya kötü olmaksa sadace bir tercih olarak kalıcak.
acılar adam eder adamı... ne kadar acı çektiysen o kadar adamsın,sevdiğin kız sana her erkek arkadaşından bahsettiğinde arkadaşça yada arkadaşların sevdiğin kızın bedeni hakkında ne kadar afilli cümle kurarsa,babanın sana verdiği sözü her tutmayışında ve üstüne resmi ağızlardan 2 kardeşinin olduğunu öğrendiğinde,bunu öğrendiğinde annenin suratını gördüğünde,babandan dolayı arkadaşlarının alay ettiği her kelimede,her kahvaltı sofrasında az peynir,her akşam yemeğinde etsiz kurufasulye yiyişinde,akıttığın her göz yaşında hatta asıl mevzu akıtamadıklarında daha adam olur adam.
