Amadan sonraki kısmın sıfırladığı cümledir. Amadan önce ne dediğinin hiçbir önemi yoktur kısaca. Toplamada 0, çarpmada 1 neyse amadan önceki cümle de odur.
örneği çok. hepiniz de duymuşsunuzdur. belki iyi niyetli olacağım derken biz de kullanmışızdır. ama kullanıldığında söylediğimiz iyi şeyleri de çürütüyor.
oysa insan değeri, diliyle, diniyle, ırkıyla, cinsiyetiyle, rengiyle, memleketiyle ölçülmez ki. bunlar insanın seçmediği özelliklerdir. onu doğrudan iyi ya da kötü yapmaz. insanı iyi yapan hayata bakışı, duruşu, davranışları, yaptıkları, kişiliğidir.
aşık veysel şöyle der:
--spoiler--
beni hor görme kardeşim,
sen altındın ben tunc muyum?
aynı vardan var olmuşuz,
sen gümüşsün ben sac mıyım?
ne var ise sende bende,
aynı varlık her bedende,
yarın mezara girende,
sen toksun da ben ac mıyım?
--spoiler--
ama dan önceki cümle bir abaza arkadaşa söylendiğinden bir önemi yoktur çünkü onu amanın öncesi değil amanın kendisi ilgilendiriyor abazan arkadaşlar am a takıldıkları için öncesini unutur sonrasını göremez.
Önemi yoktur. Asıl gerçek olan ama... dedikten sonra kurulan cümlelerdir.
Ama denilmeden önce denilen herşey yalandır gerçek değildir, olmayan, olmayacak şeylerdir.