-ama ben bakireyim.
-a-aah ne tesadüf ben de.
-sizin de mi sırtınızın ortasında et ben var.
-evet ama benimki kaşıya kaşıya kıyma oldu.
-yoksa kardeş miyiz?
-siktir git başımdan pelin, vermiyeceksen oyalama beni.
sevişmenin en heyecanlı yerinde elindeki azcık ucu kullanılmış prezervatifi uzatan kız, prezervatifi takmaya çalışan erkeğe 'ama ben bakireyim' diye çenlemesi ve erkeğin bunu duyup katil olması, sonra da o prezervatifi kızın ölüsünün üzerine atması, olayın gazetelerin 3. sayfalarına sıçraması, gazetede ki haberin başlığının 'penisiyle boğarak öldürdü' şeklinde olması, kızın kardeşinin kanını temizlemek için adliye çıkışında yanlışlıkla halkı yaralaması, sonlara doğru erkek ile erkek kardeşin aynı hapishaneye düşmesi, erkeğin olayı anlatması üzerine, erkek kardeşin dudaklarından süzülen 'vay uruspu' kelimeleri ve erkek kardeşe 'ne gavatmışsın lan' diyen koğuş ağasının erkek kardeşi dam oğlanı yapması, bunu duyan babanın bir ziyaret de oğlunu öldürmesi. erkeğin durmaksızın 31 çekmesi, babanın bitmeyen çilesi, ananın ölmesi, hikayenin bitmesi...
edit: entrynin kötü olarak oylanmasını bilerek bekledim. olay based on a true story olmasa da benzeri yaşanmıştır ve olayı vatan ya da hürriyet ya da bi başka büyük gazete haber yapmıştı.
'ama ben bakireyim' cümlesi durup dururken kurulabilecek bi cümle değildir. bu cümle söylendiği anda söyleyen şahsın üzerinde rahat bişeyler olduğu kuvvetle muhtemeldir. olay o raddeye gelmişkende bunu söylemenin bi faydası yoktur. herkes bilir ki; akacak kan damarda durmayacaktır...
kızların kullandığı bir cümledir.
bazı erkekler açılmışa acımam ama ilk ben açmıyım ne olur ne olmaz diye düşünür, bu yüzden böyle cümleler kendileri üzerinde çok etkili olur.
erkekler kızların gururlarını da düşünmelidir.
kızlar da her türlü şeyi yapıp bi orayı koruyunca namuslu olduklarını düşünmemelidirler,zira bu bir anlam ifade etmez.
yalnızca az sonra gireceği yeri düşünen, tüm "bedeniyle" oraya odaklanmış olan taraf için zerre kadar önemi olmamakla birlikte; içine girilecek beden sahibince bunca yıl üzerine titrenerek sakınılmış, -sahibenin kendi halince- ancak "hak" edene teslim edilmesi tasarlanmış nevar ki yıllar boyu üzerinde binbir hayal kurulmuş olmasına karşın nasıl bir seramoni ile "izale" edileceği konusunda henüz tam olarak bir karara varılamamış bir "değer"in sahibince, dükkana selamsız dalmak isteyene yapılan naif bir uyarıdır...
eğer uygun bir sözcük olacaksa "sahip olacak" kişinın bu "değere" en azından gerekli asgari saygıyı göstermesi gerçek bir insanlık gereğidir...
bu konuda "türk filmi" formatında edilen sözlere gülünüp geçilmemesi, o formattaki diyalogların kaya kovuğundan değil, hayatın içinden çıkmış olduğunun düşünülmesi ve bir başka kişiye ait bir organı vücudunun içine kabul eden kişinin en azından alay edilmemeyi hak etmekte olduğunun unutulmaması gerektir.
