Bu gün Ankara'nın göbeğinde 2 buçuk yaşındaki kızlarını kaybedecek kadar kendini kaybetmiş, kendilerinin ebeveyn olduğunu iddia eden ve üstüne üstlük çocuklarını yanlarına götürünce sevinmek yerine "yanımdan kaybolmayacaksın bir daha" diyerek o ufacık çocuğa azar çeken çeşitlerine rastladığım insanlardır.
Kendini kaybeden değil kaybettirilen insandır. Reklamlar, 25. kareler ve daha bir çok etken insanın tüketim canavarı olmasına yol açıyor. işte gerçek kölelik budur.
Bir kadının/ kızının/bayanın asla yeterli kıyafeti olmaz, çünkü çoğu zaman ihtiyactan değil, beğendiği için yeni elbise alır ve nerde giyebilceğini düşünür. Ayrıca evdekiler uymadığı için yeni alınan elbiseye göre yeni ayakkabı da alınarak alışverişin dibine vurulur.
(bkz: benim bu)
arkadaş grubuyla gezinirken alışverişini yaptığında arkadaşlarının kendisinden bir hayli uzaklaştığını farkedemeyip komik duruma düşen insandır aynı zamanda.
hayir kadin degilim.. kiz da degilim.. erkekim lan iste.. ama kaybediyorum kendimi alisveris yaparken.. zira avm'ler cok buyuk.. kafami karistiriyorlar.. marketlerinde artik cok fazla reyonu var onlar da kafami karistiriyor.. nerden girdim nerden cikacam bulamiyorum... şok, diasa falan guzel ama.. oralarda kaybolmuyorum hic.
edit yaptim ben: cunku cumlenin sonuna nokta yerine virgul koymusum lan.. ondan oturu,
bankalar tarafından verilen sınırsız kredi kartı limitlerinin sonradan nasıl ödeneceğini bilemeyen insan modeline verilen genel isimdir. ağırlıklı bayanlar olmak üzere, dişi olmayan cins de bu duruma girebilmektedir. her gördüğünü isteyen bünyelerin akla zarar hareketleri nedeni ile bankalar oldukça tatlı paralar kazanmaktadır.
