dun hayat durdu benim icin
sanki bugun her sey farkli
sanki bu ev benim degil
bu nefes bana zararli
alismaya calismak diye bir sey yok
alismak zorundayim
uzulmemek diye bir sey yok
uzulmem gerek
severek unutmak olur is mi
bilerek ucuruma onden atlanir mi ki
kaybettiginin yerine ne koysan dolmaz
bos birakacagim yerini,
hep bombos.. *
ilk duyulduğunda acıyı hissettirmeyen ama dinledikçe ve söyledikçe içi yakan şarkı, hele o aradaki klarnet bölümü insanı mest etmektedir.
kaybettiginin yerine ne koysan dolmaz
bos birakacagim yerini,
hep bombos..
yalın'ın klip çektiği anda şimdi olduğundan 2 kat daha popüler olacak olan, her dinlediğimde kalbimi acıtan, burnumun direğini sızlamasıyla beraber gözlerimden yaşlar boşalmasına sebep olan şarkı. bir insana dinleyince bu kadar koyuyorsa, yalın'ın yazarken nasıl bir ruh haline içinde olduğunu insanın düşünesi gelmiyor...
yalın'a sürekli kendini tekrar ediyor diyenlere kapak bir şarkı ayrıca.
ilk dinlediğimde "boş bırakıcam yerini hep bomboş" kısmına gelince ağlamaya başladığım, sürekli dinler hale geldiğim ve her dinlediğimde de işi gücü bırakıp dalıp gittiğim şarkı. şarkı bitiyor, etkisi bitmiyor.
