insanoğlunun birtakım alışkanlıklarıdır. tek tek saymak yerine ben şöyle demek istiyorum. alışamam dediğiniz şeylere günün birinde alışınca, geriye dönüp baktığınız zaman aslında o kadar da, sevmekten çokta zor bir durum değilmiş diyebileceğiniz durum. ve bunun adı da haliyle alışkanlıklar oluyor. bir de alışmak her zaman için duyguları yitirmek değildir. çünkü alışmakta bir duygu durumu bir yerde.
hastalığınız dolayısıyla doktor size bol su tüketmenizi önerdiği vakit sudan tiksinti duyacak bir hale gelmişken, gün gelip doktorunuz size artık normal miktara düşürmeniz gerektiğini söylediğinde suya karşı fazla istek ve özlem duymaya başlarsınız..
insan hayatında o kadar köklü bir şekilde yer tutan unsurlardır.
Alkole duskunlugum ilk genclik donemlerimde basladi. Hala iliskimiz seviyeli. Fakat cok tutkulu. Gecen gun sigarayi biraktim. Onun haberi bile olmadı. Bence cok ayip etti fahise. Yıllarca opustuk simdi islak dudaklarimi cekiyorum ondan. Cektim. Bitti. Sigara icesim de yok. Uyusturucu ile olan hukukuma narkotigi uzmemek icin girmiyorum. Fakat su an hicbir aliskankigim yok diyebilirim. Cunku hicbiri beni yonetemez hepsini ben yonetirim. Alkol belki bunlarin icinde en şimarttigimdir fakat o da yerini bilecek.
bir gün köydeyim. insanlar yabancı geliyor bana. bir yabancıyım bu köyde.
otobüse biniyorum.
bir kadın geç geliyor.
neden mi?
komşusuna sarılacakmış da ondan.
hatırlıyorum.
ben çok küçükken bizim evde de olurdu böyle şeyler.
duygulanmıyorum.
başım sürekli ağrıyor.
otobüs hareket ediyor.
bir kadın başı öne eğik mütevazilik kokan bir hareketle yürüyor.
bir an çıldırıyorum.
hey sen...
sen sen sen...
diye bağırmak istiyorum.
özgürlüğe teslim ol bebeğim.
karşımda çırılçıplaksın.
kocasını bıçaklayan bir katil görüyorum karşımda.
bir cani görüyorum.
alışkanlıkların hapsettiği...
yıllar geçtikçe, kişinin katı kati kuralları hâline bürünürüyor, bu alışkanlık.
kişi yedisinde ne ise yetmişinde de o olur dedikleri buradan geliyor olmalı bana göre.
çocukluktan başlayan duyguları davranışa döküp yıllardır devam ettirme.
tertipli düzenli olma veya tam aksi dağınık, üşengeçlik hali oluyor kişide arada bir olsa bile var içimizde neticede yapıyoruz bunları. kontrolü elimizde olduğu sürece güzeldir alışkanlıklar..
insanların bir kısmı açlıktan darda iken ekmek bulamazken insanların diğer kısmının ise alışkanlıktan fazlaca ekmek alıp çöpe atmasını anlayamıyorum...
