bu herifleri ciddi ciddi anlamıyorum. sen gel her bölücülüğü yap, atama hakaretler et, anayasana küfret, dağda özgürlük ara ondan sonra gelip ''bana bölücü diyorlar ühhüü ühhüüü'' diye ağla.
mesela bazı andavallar ısrarla manevi değerlere hakaretler ediyorlar. sonra da ''biz eziliyoruz, kimse bizi sevmiyor...'' muhabbetine çekiyorlar olayı. ve burda olaya demokrasi kelebekleri devreye giriyor. vatan millet kavramı olmayan görüş sahipleri nedense bu ülkenin bölünmez bütünlüğüne dokunacak şekilde görüş bildiriyorlar. ama pardon, şimdi sayacaksınız birkaç siyasi isim (ezberlediğiniz 10 isim) bunlar destekler falan diyeceksiniz. satılmış ideolojinin papağan temsilcileri...
peki bu bölücü tayfanın gerçekten ağırına giden bir şeyler var mı? bi kere dağdaki terörü savunan adamın namusu şerefi yoktur! gururu yoktur! bu yaptığı zavallı edebiyatı orospuluğundan başka birşey değildir. çünkü insanlara kendilerinin haksız durumda olduğunu göstermeleri gerek. direk görüşlerini sıralarlarsa kimse bunlara hak vermez. nedeni bu.
bazı şeyler gurur, onur ve vefa ile alakalı şeyler. sizde bunlar yokken gelip ağlak edebiyatı yapmayın. adım gibi eminim şimdi moskoflar da kızıl kürtler de gelip ''sloganlar'' atacak. veya böyle dedim diye atmayabilirlerde. dedim ya, bir alınganlık süs taşıyorlar. buna göre hakaret ediyorlar. diyorum ya bazılarının babasından kalan miras hakaret etmek, iftira atmak, kalleşlik yapmak. türkün kitabında bu oyunlar yok...
şunu da ekleyeyim, göstermelik bir alınganlığınız var. itinayla bunu size hissettirirler. Bayraklar kanlandıkça bayrak olur, toprak da kanla sulandıkça vatan haline gelir. konu vatan olduğunda bir türk için ölüm şeref demektir. bunu şerefsizler anlamaz!
