altıparmak bursa'nın merkezinde, en güzel ve en eski mahallelerinden biridir. kozmopolit bir yapısı vardır. arap şükrü'nün, yahudi sokağı'nın ve sinagogun yer aldığı mahalledir. ismini Hoca Mehmet Altıparmak'tan alır. mahallenin tam ortasında 1474 yılında Hoca Mehmet Altıparmak tarafından yapılan altıparmak camisi yer alır. Hoca Mehmet Altıparmak türbesi de aynı camii'nin bahçesinde yer alır. öyle travesti mekanı falan olduğu da yoktur. özellikle gündüzleri tepkilerden dolayı hiç görünmezler. altıparmak bursa eğlence hayatının merkezi olduğu için travestilere arada bir rastlarsınız. o da belki.
altıparmak artık bursa'ya yakışmayan caddedir, semttir, muhittir. dünya kadar trafiğin aktığı daracık bir cadde, üzerinde eski apartmanlar, bilinmeyen markalara ait tonlarca dükkan, apartmanlarda bulunan onlarca muayenehaneler (genellikle kadın doğum) ve caddenin alt tarafındaki eski bursa'nın merkezi, yeni getto çarşamba.
altıparmak'ın yeniden şekillendirilmeye acilen ihtiyacı var. böyle bir proje olduğunu duymuştum umarım en kısa zamanda belediye bu işe el atar ve altıparmak ve bursa'nın diğer merkezi semtlerini yeni bir görünüme kavuşturur zira bu hali pek hoş durmuyor.
ayrıca bursa gibi büyük şehirlerin büyük şehir gibi görünmesi gerekliliği de gözden kaçmamalı.
hani izmir alsancak'ta bornova sokağı vardır. dar apartmanlarla ve sokaklarla kuşatılmış, ailelerin ama aynı zamanda travestilerin çok olduğu sokak.
işte altıparmak bursa'nın bornova sokağıdır.
yazın caddenin başından heykele doğru, ordan da setbaşı köprüsünün sonuna kadar yürümek insanı rahatlatır.özellikle geceleri tabi.sonra da setbaşında ki kafelerden birinde oturup soğuk bişeyler içerseniz.daha başka birşey istemeye gerek bile dumazsınız.
rıhtım pastanesi,balıkçı reşat,arap şükrü,çiçek pasajı,yazıcıoğlu cinedrome ve koray spor gibi bursa için marka mekanları barındırdığı gibi çekirge ve stadyum caddelerini heykel yönüne bağlayan bursa'nın güzide bir caddesi.
(#1334829) entrye bakınca bayır mı ne bayırı dediğim daha sonradan gerçekten sağa sola bakarken gerçekten anlaşılmadığını ve orda bi bayır olduğunu farkettiğim bursanın hayat damarı olan cadde. **
hey gidi gunler yahu, semra ozal'in arap parkindaki cesmeyi acmaya gelmesi. suleyman demirel caddeden gecerken kurtar bizi baba diye bagiranlar, atilan konfetiler. bursaspor intertoto'da finale ciktiginda parkin onunde durup arabalari sallamak. altiparmak ilkokulunda deli ismail'in gobegine vurup kacmalar. gun suthanesi karsisindaki atari salonunda gecim mi abicilere karsi verilen savas. yenilmez armada altiparmak united'in onlemez yukselisi, akabinde kiremitci-altiparmak finali ile mahalle turnuvasi. hey gidinin altiparmagi be, baska semtte ozellikle 1050 konutlarda falan altiparmakliyim deyince ayri bir hava oluyordu; istanbul'dan kars'a gelmis doktor havasi..
edit: Zephyra hatirlatti atari salonunun ismi kompi imis..
ne istiklal caddesi ile bir alakası vardır, ne de tunalı hilmi ile... tamamen nev i şahsına münhasır bir mekandır.
düşün ki bir şehrin can damarı olabilecek kadar merkezi, tüm markalar orada, tüm mağazalar orada. bir ucunda en popülerinden çekirge ve hatta hemen dibinde stadyum, tepesinde koca zafer plaza ve ardından heykel caddesi. ama hemen bir aralık altında naif evler, osmanlı yapısı minik köşkler, rum ve yahudi yapıları, eski ve hiç değişmeyen mahalle araları. sokakta top oynayan çocuklar, akşam vakti evine giden eli fileli teyzeler, fotrlü emekli amcalar. eski dükkanlar sapasağlam süpermarket furyasından etkilenmemiş, o derece sağlam ve gelenekçi.
oradan caddeye dönünce az öncekinden apayrı bir karmaşa. binlerce insan, iş merkezleri, koca koca mağazalar, işine koşturan öğle arası insanları, sinemalar. ama yine tam göbeğinde burç pasajı... ne içindeki sinema değişti onca yıl, ne de pasajı kaplayan kitap kokusunun müsebbibi kitapçıları. alt katında onlarca müzik mağazası. o koca caddenin karmaşasından içeri girildiğinde insanı sarsan sessizlik ve boşluk...
üst tarafından ufacık bir aralıktan kendisine ulaşılan arap şükrü sokağı. hiç değişmeyen, hiç eskimeyen, hiç yaşlanmayan. devamında salaş cafeler, sessizlik, sükunet, hemen önündeki evin ardında o koca caddenin koşuşturması olduğunu unutturan bir aralık. ne cafeleri, ne balıkçıları, ne hamamı değişmiştir onca sene, ne de berber amcası. bakkalları bile yerli yerindedir, 20-30 sene öncesinden farksız.
oraya buraya, ona buna benzemez. benzer diyen taş olur...
bursa'nın merkezidir. gece 10-11 den sonra hareketlenir, sabaha kadar da kalabalık kolay kolay azalmaz. bir süre görmeyince kendini özletir, aratır. gerçi bursa'da yaşayıp onu görmemek de pek mümkün değildir...
bursa'nın atan kalbidir, şehir merkezinin en yaşanılır yeridir. insana orada olmaktan keyif verebileceği gibi hayattan da soğutabilecek bir yerdir. sakinliği sevenlerin gitmemesi tavsiye edilir, öğrenci milletinin uğrak yeridir, luzumsuz kalabalık, neşeli ve coşkulu kalabalık, kuru kalabalık, meşgul kalabalık, alakasız kalabalık ... her türlü insanın bir arada bulunabileceği etkileşim merkezi, yaşama alanı.
