bir gün evin merdivenlerinden aşağı iniyorum. 2 adım ileri, 3 adım geri gidiyorum. o derece okula gidesim yok anneni kesim. merdiveni yarıladığım zaman pırt yapasım, çocukken osuruğa "pırt" diyorduk, geldi. ben osurdum ama ne osurma. uğur dündar gelse beni mühürler amk. ben pırt yaptıktan sonra üpfüpfüpfüp diye altıma sıçtım. osuruğun dışarı çıkması resmen bağırsaklara lavabo aç etkisi yaptı. döndüm geri çıktım yukarı.
altıma sıçtım diye annem beni önce yıkadı sonra dövdü.
9 yaşındayım biraz da eskişehir odunpazarı çocuğu olduğumuzdan fırlamalık da var doğal olarak fatih diye bir arkadaşla her gün it gibi gezip dolaşıyoruz neyse bir gün babam fatih'in babasıyla konuşmuş bunların yaramazlıklarından gına geldi bunları kuran kursuna gönderelim belki akıllanırlar diye kuran kursuna yolladılar bizi tabi abdest alıyoz her gün gidiyoz kursa dayağımızı yiyiyoruz adam akıllı dönüyoruz evimize rüyalarımda bile elif be te se cim ha hı sayıyourum mübarek.
bir gün fatih dedi kaçalım olum bugün gitmeyelim atariye gideriz tamam dedim atariye gittik benimde mide sabahtan beri fokur fokur fokurdar ya insanın içi öyle fokurduyor atari çarşının ortasında neyse oyuna dalmışım ne kadar tuvaletimin geldiğinin farkında bile değilim birden bi sıcaklık hissettim arkamda fatihe dedim koş olum ben altıma yapıyorum o da şaşırdı başladık koşmaya camiye doğru tuvalete gircem ve olan oldu yetiştiremedim beyaz bir pantolonum vardı yeminle sap sarı oldu paçalardan akıyor isal olmuşum.
işte ben o gün götü duvara dayaya dayaya yürümeyi öğrendim gören bakıyor gülüyor nasıl bir rezillik anlatamam eve vardım annem döve döve leğene oturttu bir yandan küfüf ediyor bir yandan tasla kafama vuruyor bir yandan sabunluyor tabi piç fatih mahallede herkese anlatmış beni gören sarrı vıcık vıcık diye dalga geçiyor. 5 sene bekledim üzerimden bu hatıranın kalkması için neyseki taşındıkta unutuldu gitti.
bebekliğimden, 11-12 yaşlarıma kadar mütemadiyen gerçekleştirdiğim eylem. öğrenemedim bir türlü tuvalete yapmam gerektiğini. O yaşımdan sonra 1-2 yıl daha seyrekleşerek devam etti. Halen daha yaparım ama artık çoğu benim isteğim.
eğer ki saçma sapan bir sebep yüzünden karakola yolunuz düşerse ve durum size komik olduğu için gülerken komserin sert fırçasına maruz kalırsanız çok güzel bir şekilde yaşayacağınız duygu.
Henüz 6 yaşındaydım ve futbol hastasıydım. Günlerden birgün topa öyle kaptırmışım ki kendimi zıçmak üzere olduğumu donumda bir ıslaklık hissetdiğimde anladım. Anladım ama birazcık geç kalmıştım. Donumda bir kilo bokla ve iğrenç bir kokuyla eve doğru yol alırken anamla asansörde karşılaştık. Dayağımı yemeye oracıkta başlamıştım. Ama suçum neydi ki? Sadece insanların bazen zıçmaları gerektiğini unutmuştım o kadar.
Anlatamadım dayağmı yedim ağlayarak zıçmaya devam ettim.
- kamil dursana bi konuşalım
+ işim var banu sonra konuşalım
- ya bi dur çok önemli özlemi sevgilisi aldatmış biliyomusun
+ zııırt
- ohaa kamil noluyo
+ özlemin amına koyim
ilkokul birinci sınıfta okulun ilk günü basıma gelen talihsiz olay. işin kötü yanı bok kukusu sınıfın her yanına dağılmıştı. örtmen çocuklardan birinin altına sıçtığını fark edince bütün sınıfın kapılarını pencerelerini açtı ama ne fayda. daha sonra tenefüs olunca benim oturduğum yerden kalkamadığımı görünce bu pis işin kimin yaptığını anladı. örtmenin kapıda bekleyen annemi çağırmasıyla, ve annemin beni eve götürmesiyle işkence sona erdi nihayetinde.
bu talihsiz olay çocuklukta bilinçaltıma yerleşmiş olacak ki, öğrenciyken hiç bir zaman sevemedim okulu. ne ilköğretim de ne lise de.
