Kendisinden daha dün ayrılmış gibi taze bir hasret duydum. Kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi herhalde, 'bu böyle olmayabilirdi!' düşüncesi, yoksa insan mukadder telakki ettiği şeyleri kabule her zaman hazır...
sabahattin ali.
edit: farkındayım paragraf amına koyim. ama ne yapayım kesemedim.
etki eden cümlelerdir.
cümle olarak değil ama,dostoyevski nin yeraltından notlar kitabında, sulusepkene dair adlı bir alıntı şiir var, çizin o sayfanın altını.
