Çok zor bir soru. Mutluluğu neyde aradığımıza bağlı diyip klişeleşmiş bir cevap vereceğim ama buna inanıyorum. Geçici hazlar yerine, uzun süreli huzur hali bence sahip olduklarının kıymetini bilmekle elde edilebilir.
Neden böyleyiz bilmiyorum. iletişim çağındayız, yersen. Sosyal medyanın da etkisiyle daha çok insan tanıyoruz, daha çok iletişiyoruz, daha kalabalığız ama eskiye göre daha da yalnızız. Çünkü hiçbir şeyde derinlik yok, her şey çok yüzeysel yalapşap. Bir paradoks çemberinin içinde dön babam dön. Takribi ne zaman normale döneriz?
Tabii ki itlaf edilmeli. Yoksa Çin'e satılmalı. 10 milyon sokak köpeğine harcayacak param yok benim. Barınak yapılması aptalca kısırlaştırmak da mümkün olmayan bir fikir.
