alternetaiften soğuma nedenidir.
nasıl mı? biraz saçma gelecek kuvvetle muhtemel ama tutamayarak yazıyorum. sıradanlığı, 'aynı'lığı sevmeyen bünye; bilinmedik, henüz herkes tarafından kirletilmemiş, kaba tabirle 'ayağa düşmemiş' bir şey bulur kendine. sever, sahiplenir. hatta biraz psikopatsa, bencilse mesela kimseye söylemez çok sevdiği bir müziği ya da bir filmi. böyle manyaklar genellikle özelliğini yitirmesin diye o çok sevdikleri filmin dvd'sini almazlar ya da o çok sevdikleri şarkıyı indirmezler bilgisayarlarına. ulaşılabilirlik, sıradanlık değmesin diye. sonra o sizin 'alternatifiniz' birden duyulur, yayılır, herkesçe her yerde kullanılır. soğursunuz. uzaklaşırsınız.
alternatiften ne anlanıldığına paralel bir olgudur bu. hatta kanımca alternatif olan popülerleşmez, bir kere tanım olarak alternmatiftir. bir yolun ötekisidir. popüler olan eğer popüler olduysa o alternatiflik değerini yitirmiş demektir. (teknik olarak öyle olmalı ya da.)
hem alternatif olan alternatiflik benliğini koruduğu için imkansız olan bir şeydir bu. alternatif deyince akla ilk olarak converse ayakkabı, çizgili tişört gap pantolon geliyorsa yazıktır. bunlar imgelemdir. ve fakat alternativite, alternatif olabilite çıplak gezmeye benzemektedir.
bir topluluk milliyetçidir, siz başka bişiysinizdir. bu alternatifliktir. ya da bütün ülke komunisttir, siz şeriati savunursunuz.
alternatif, farklı olan eğer ki postmodernite yansımasıysa -ki bence öyle- eleştirel bakış açısı alternatifliktir. bu bağlamda converse herkesin ayağına düşünce farklı bir forma bürünmüyor.
öncelikle alternatif diye nitelediğimiz kavramın ne kadar sistem dahilinde, imgelemlere kısıtlı olduğu düşünülmeli.
alternatif faşizmin doğmasına neden olmuş durum. türkiye'deki bütün gençler metallica'yı daha ünlü olmadan önce tanıyorlardı zaten.. o yüzden hepsi nothing else matters'ı çok yi bilir.. şimdi metallica umumi kullanıma açık olunca hepsi tiksinmeye başladı..
