türkçedeki pekiştirmeler yetmeyince insanların yaptığı değişik pekiştirmelerdir. bu pekiştirmelerden en büyüğü bir kelimenin başına çok pis cümlesinin konulmasıdır.
(bkz: çok pis güzel)
(bkz: çok pis yapar)
kavga esnasında bir kişi için: (bkz: çok pistir)