çıkmaya başlamamızın ilk bir ayında günlük tutmuştum. tamamen o'nun üzerineydi. bugün neler yaptık, neleri seviyor, neye allerjisi var falan. ayrılınca günlüğü posta yoluyla gönderdim. daha sonraları kız arkadaşlarından öğrendim, o gece sabaha kadar oturup ağlamış. ona rağmen gitti.
Kalaaydın eğer ekinoksumuz olacaktı, gönlümün ekvatoruna içimi ısıtan ışıkların dimdik, dolaysız gelecekti ve ben sürekli baharı yaşayacaktım sayende, sense yaprağını yeni çıkarmış tomurcuklu bir ağaç olarak kış görmeden yaşayacaktın yanımda.
Sen gitsen bir gün benden,
Evet değişmez gökyüzünün rengi.
Güneş batıdan doğmaz.
Yıldızlar kaybolmaz gökyüzünden.
Ay kararmaz.
Deniz köpürüp yutmaz önüne geleni.
insanlar fark etmez bile.
Her şey olduğu gibi kalır.
inan hiç bir şey değişmez dünyada.
Ama sensiz ne anlamı kalır ki?
Dünya hep aynı kalır.
Dönmeye devam eder aynı şekilde.
Zaman akmaya devam eder durmaz.
Her şey aynı devam eder de..
Bir ben eksilirim dünyadan,
Bir ben kalmaz dünyada.
O da bırak dünyayı,
Benim bile umurunda olmaz
