Kapitalist sistemin kölesi olmuş yazarların aradığı öneri. Birine hediye almak için başkasının anlamlar yüklediği günleri seçmek çok basit ve saçma gelmiştir bana hep.
Yok anneler günü yok sevgililer günü derken hepiniz o çarkın parçası oluyorsunuz, yapmayın.
Anneme özel günler içinde sadece kendi doğum günümde hediye alıyorum, çünkü o gün kutlanması gereken ben değilim annem.
az önce gelen sms'te 'annenizi iphone 5s ile sevindirin, anneler gününe özel sadece 1899 tl' gibi bir şey yazıyordu. ulan ben anneme 'al anneciğim sana sadece 1899 tl'ye iphone 5s aldım' desem kadın beni topa tutar, evlatlıktan reddeder. böyle şeylere gerek yoktur, bütün anneler kanaatkar insanlardır. içten bir öpücük, bir seni seviyorum onlar için her şeye değer.
Şehir dışındaki anne için Gelemicem dersim varmış diyip, hiç ummadığı bir anda kapısını çalarak sürpriz yapmak. (Bkz: annecim en güzel hediyen benim) **
ulan açlıktan ağzı kokuyor alayınızın. çok aşırı zengin olanları tenzih ediyorum. lakin zar zor ev geçindiriyor bir çoğunuz. yani annesi babası. çoğu zaman üstünüze elbise almaya bile paranız kalmıyor. yılda bir kıyafet değiştiriyorsunuz. ve anneler babalar günü geldi mi deli gibi dolanıp normal zamanda 10 tl'dan satılan şeyi alıyorsunuz 25-30 tl'dan. neymiş anneler günü, benim annemde diğer bütün annelerle beraber aynı günde mutlu olmalı.
anneler gününün nereden çıktığına bakın derim. amerikalı bir bebenin annesi vefat ediyor anneler günü çıkıyor. bi kere anneye anneler gününde hediye almak bile onu değersiz kılmaktır.
hem diğer herkes gibi aynı günde hatırlayıp hediye aldığın için, hemde bir veletin anası ölmüş onun anası için tüm dünya anneler gününü kutlarken annenin sadece figüran olarak burada rol aldığı için.
velhasıl kelam bir öpücük bir anneler günün kutlu olsun sözü en büyük hediye olmalıdır. ama olmayacaktır. geçen seneki gibi evden kovulacağım yine amk.
annenin zevkine göre değişir. benim annemin kırk yılın başı yapabildiği fakat en sevdiği etkinliğin piknik olması sebebiyle sürpriz piknik partisi var. deli gibi sevineceğinden eminim. canım benim o canım. yirim.
insanın aklını kurcalayan hediyelerdir. hayatımın en değerli varlığına ne alabilirim sorunu ortaya çıkar. en sonunda hiçbir şey almadan anneler gününü kutlamak en acısıdır. o ne kadar bizim varlığımızın ona en büyük hediye olduğunu söylesede bu böyledir.
''sana en güzel hediye benim dimi anneeee?'' diyerek kucağına hoplamak. onun için gerçekten en güzel hediyedir. ki benim annem gibi, iki gün önceden gelip '' bana hediye alma sakın, alırsan çok fena yaparım bak'' diye gerçekten sert bir dille tehdit eden bir anneniz varsa. peki ben aldım mı? aldım. her seferinde azarı yiyorum, hiç akıllanmıyorum.
evlatların heryıl aynı hediyeyi vermekten bıkıp, değişik arayışlar içine girmesiyle türeyecek olan hediye fikirleridir.
örneğin:
annenizin balkonda daha hoş vakit çekirmesi için bir adet hasırdan sandelye*,
ahşap bir saksı*,
bahçesi olan anneler için ilaçlama pompası*
güzel bir makarna paspas*,
normalinden bir buharlı ütü*,
yeni bir tost makinası*
ekmek kızartma makinası*
pembe bir bornoz* mücevher kutusu*
cam avize*
vs vs.
