üslup kutsal kabul edilen din kitaplarındaki üsluptur.
elbette incil ile benzerliği had safhadadır diğer semavi dinlerin kitapları ile benzerliği karşılaştırıldığında.
anlamı ise bence, kutsal kitaplarla kıyas kabul etmeyecek kadar üstündür.
dinsizlik ve anlamsızlılığın anlam olduğunu bir dinin değerinden (zerdüşt)temsili olarak yola çıkarak anlatan eser. bazen çok şey söylenir, içinden anlamlıları seçersin ama seçtiklerinden sonra geriye kalan hiçliktir.
--spoiler--
+Fakat siz bir düşmanınız olduğunda onun kötülüklerine iyilikle karşılık vermeyin . Çünkü bu utandırır . ( En güzel şey; bir insanı utanılacak duruma düşmekten kurtarmaktır. ) Tersine size iyilik yaptığını ona kanıtlayın .Utandırmaktansa ,öfkelenmek iyidir .
+Ve size sövenlere iyilik yapmanız hoşuma gitmez . Siz de biraz sövün daha iyi .
--spoiler--
' Yalnız gidiyorum şimdi kardeşlerim! Siz de yalnız uzaklaşın buradan. Böyle istiyorum ben! Uzaklaşın benden ve koruyun kendinizi Zerdüşt' e karşı. Her zaman öğrenci olarak kalırsa insan, öğretmenine borcunu ödememiş olur. ' sözlerini yaratan kitaptır.
Zerdüşt ve ip cambazı arasında cambaz can verirken şu diyalog geçer:
Cambaz: Şeytan cehenneme sürükleyecek şimdi beni, ona engel olacak mısın?
Zerdüşt: Bu söylediğin şeylerin hiçbiri yoktur: ne şeytan, ne cehennem... Canın gövdenden bile önce ölecektir: hiçbir şeyden korkma artık.
"... ben, gelecektekiler haklı çıkaranı ve geçmiştekileri kurtaranı severim: çünkü şimdikiler tarafından yok olmak ister o.
ben, tanrı'sına hakim olanı severim, çünkü tanrı'sını sever o: çünkü tanrı'sının öfkesiyle onun yok olması gerekir.
ben, gönlü yaralıyken bile derin olanı ve küçücük bir şeyden yok olabileni severim: böyle geçer o köprüyü seve seve.
ben, gönlü dolup taşanı severim, öyle ki o kendi kendini unutur ve her şey içindedir onun: böylece her şey onun batışı olur.
ben, yüreği ve ruhu özgür olanı severim: böylece kafası yüreğinin sadece içidir, ama yüreği batmaya zorlar onu.
ben, insanların üstünde asılı kara buluttan tek tek düşen ağır damlalar gibi olan herkesi severim: onlar şimşeğin gelişini haber verirler ve haberciler olarak yok olurlar.
bakın işte, ben şimşeğin habercisi ve buluttan düşen ağır bir damlayım: bu şimşeğin adı üstüninsan'dır.
..
zerdüşt bu sözleri söyleyince yeniden halka baktı ve sustu. "işte orada duruyorlar." dedi gönlüne, "işte gülüyorlar anlamıyorlar beni, bu kulaklara göre ağız değilim ben.
..."
cümlelerinin geçtiği, friedrich nietzsche'nin ünlü eseridir.
okumak için babamdan kitap istediğimde bana verdiği kitap. ilk önce sözlüklerde yorumlara baktım çoğu kişi anlamamış. ben zaten yıllardır kitap okumuyordum ve yabancı dizi izleyeceğime kitap falan okuyayım türkçe bilgim artar, seneye ygs lys var daha düşündüm ama sanırım okumasam daha iyi olacak. anlayamam.
Bizim buralarda bir türlü bulamadığım ancak okumak için öldüğüm kitap.
Nietzsche bir cevherdir, küçümsenmemeli.
" Bu ne yea saçmalamış mal" diyenlere kınayan bir bakış atıp geçiyoruz. Biz yine onu sevmeye devam ediyoruz.
başlayıp yarım bıraktığım kitaptır lakin bu entrynin amacı farklıdır. eğitim sistemimizle ilgili ipucu veren şöyle bir anım vardır bu kitapla ilgili;
hukuk fakültesi 1. sınıfta hocalar bizden birkaç kitap okumamızı istemişlerdi, böyle buyurdu zerdüşt de bu kitaplardan biriydi. hazır yeri gelmişken belirteyim okumamız gereken ilk kitabın suç ve ceza olduğunu söylemişlerdi tüm hocalarımız.
ben bu kitabı yarısına kadar okudum ve yarım bıraktım. okuduklarımdan pek bir şey anlamıyordum çünkü ve nietzsche gibi dünyanın saygın filozoflarından birinin en önemli eseri anlaşılmıyorsa eğer sorun eserde değil de bendedir diye düşünüp kitap için yetersiz olduğum inancıyla yarım bıraktım kitabı. birkaç ay sonra bir derste hoca 'kimler böyle buyurdu zerdüştü okudu' diye sordu. birkaç kişi kaldırdı elini. hoca içlerinden birini seçip ne anladın diye sordu. şu anda üniversitede öğretim görevlisi olan kızdan aynen şu cümleler geldi: ''hocam bir şey anlamadım yani salak salak şeyler yazmış saçmalamış durmuş bence sorunlu aptal bir adammış.''
senin yetiştireceğin aydın nesilleri merakla bekliyorum.
--spoiler--
Size diyorum ki: dans eden bir yıldız doğurabilmesi için insanın içinde uzlaşmayan bir yan olmalıdır. size diyorum ki: içinizde henüz bu var.
yazık! artık insanın hiç yıldız doğuramayacağı zaman geliyor.
--spoiler--
nietzsche'nin son kitaplarından Deccal'ın giriş kısmında sözü geçen kitabın başkarakteri Zerdüşt'ü anlayabilecek okuyucu kitlesini şöyle ifade eder:
"Bu kitap en azlarındır. Belki de onlardan hiçbiri yaşamıyor daha. Onlar, benim Zerdüşt'ümü anlayanlar olacaklar."
kendini aşmak, tanrılaşmak, üstün insanı yaratmak, yükselmek, tanrıya ihtiyaç duymamak, ruhu ve bunun gibi soyut şeyleri küçümsemek, bedeni önemsemek , öte dünyayı yok saymak ve bu dünyaya aşık olmak, hayatı ve yaşamayı haddinden fazla önemsemek vesaire vesaire derken nedense bana günümüzde her yanımızı saran kişisel gelişim kitapları serisini anımsatmış eser. ismi zor yazılan nadide filozofumuz Niçe abiye saygısızlık etmek istemem lakin batı düşüncesini çok etkilemiş olan bu eser kanımca verdiği "öğüt" ile kişisel gelişim kitaplarının atasıdır ya da ben eseri yanlış anlamaktayımdır...
