nietzsche'nin incil'idir. götünden uydurmuştur ve nietzsche'nin öyle büyük bir götü vardır ki... içinde; kötülükten iyiliğe, doğruluktan ahlaka, siirt jetpaspor'dan darıca gençlerbirlği'ne kadar her şey vardır. okuyun okutturun.
başlayıp yarım bıraktığım kitaptır lakin bu entrynin amacı farklıdır. eğitim sistemimizle ilgili ipucu veren şöyle bir anım vardır bu kitapla ilgili;
hukuk fakültesi 1. sınıfta hocalar bizden birkaç kitap okumamızı istemişlerdi, böyle buyurdu zerdüşt de bu kitaplardan biriydi. hazır yeri gelmişken belirteyim okumamız gereken ilk kitabın suç ve ceza olduğunu söylemişlerdi tüm hocalarımız.
ben bu kitabı yarısına kadar okudum ve yarım bıraktım. okuduklarımdan pek bir şey anlamıyordum çünkü ve nietzsche gibi dünyanın saygın filozoflarından birinin en önemli eseri anlaşılmıyorsa eğer sorun eserde değil de bendedir diye düşünüp kitap için yetersiz olduğum inancıyla yarım bıraktım kitabı. birkaç ay sonra bir derste hoca 'kimler böyle buyurdu zerdüştü okudu' diye sordu. birkaç kişi kaldırdı elini. hoca içlerinden birini seçip ne anladın diye sordu. şu anda üniversitede öğretim görevlisi olan kızdan aynen şu cümleler geldi: ''hocam bir şey anlamadım yani salak salak şeyler yazmış saçmalamış durmuş bence sorunlu aptal bir adammış.''
senin yetiştireceğin aydın nesilleri merakla bekliyorum.
mustafa tüzel'in çevirisiyle çok rahat okuduğum harikulade kitap. şuana kadar çeviride bir hata yok. gayet güzel gidiyor. ama kitaba çok yüklenmiyorum. yavaş yavaş, not alarak okuyorum.
"aa bu delinin kitabını mı okuyorsun?" diyenlere cevabım şudur ki: çok akıllıysanız gidin bu sözlere benzer bir söz yazın.
"aa bu faşistin kitabını mı okuyorsun?" diyenlere cevabım şudur ki: eğer hitler nietszche'yi götünden anlamışsa adamın suçu ne?
"aa bu anarşistin kitabını mı okuyorsun?" diyenlere cevabım şudur ki: sanane yarram?
--spoiler--
Önceden en büyük günah Tanrıya küfürdü. Artık 'Tanrı öldü' ve onunla birlikte yok oldu küffarlar.
--spoiler--
dünyanın belki de en içinden çıkılmaz bilmecelerinden biri, hakkındaki tartışmaların halen devam ettiği, friedrich wilhelm nietzsche' nin ilk dönem eserlerini yansıtan sert nihilizminin, italya tatilinde huzur içerisinde karşıladığı varoluşçuluk dalgalarıyla kaynaşmasından doğan, sert, sinirli ancak sürekli bir mantık arayışındaki zerdüşt' ün öyküsü.
nietzsche, zerdüşt' ün gözünden önyargıya gömülen ve yozlaşmışlıkla birlikte hareket eden 19. yüzyıl toplumuna sert imalarda bulunduğu gibi, anlamsızlığa bürünen anlamların takpçisi konumunda yer almış. kitabın sert eleştiri dili ve toplumun yozlaşmışlığını yerden yere vurması, nietzsche' nin bir sürü tepki almasıyla sonuçlanmış.
friedrich wilhelm nietzsche' nin final niteliğindeki sözleriyse, kitabın edebi ağırlığını ortaya koyarken, bir anlamda da toplumun yeniye karşı soğuk bakışını ve geleneklere olan esaretini dile getirmekte: ' beni anlamanızı beklemiyorum, beni gelecek kuşaklar anlayacak. '
