ilk kitaba göre daha akıcı ancak ilk kitapta kara mizah unsuru daha fazlaydı diyebilirim. sonuçta güzel bir kitap, ilk kitabı* okuyanlar bu kitabı da bir çırpıda bitireceklerdir.
--spoiler--
ancak iki kitapta da kitabın sonunda ortaya çıkan katiller beni biraz hayal kırıklığına uğrattı açıkçası. hatırlarsanız ilk kitapta maktülün merhum olduğu zannedilen karısı, bu kitapta ise safinazdı katiller. ancak şöyle bir durum var kitapların akışı içerisinde en ufak bir ipucu dahi verilmeden kitabın sonunda katil bu demek şaşırtmaktan çok hayalkırıklığına uğratıyor insanı.
--spoiler--
ilk kitaptan çok daha iyi ve depresif bir şekilde sonlanan alper canıgüz romanı.ilk kitapta olduğu gibi sonlara kadar insan kimin katil olduğunu anlamıyor fakat son sayfalarda alper canıgüz hem öldürücü vuruşu indirmiş hem de en son sayfalarda içimizi karartmak için elinden geleni ardına koymamış.seviyorum bu adamı kitapları diğer yazarların kitapları gibi mutlu sonlarla bitmiyor çünkü biliyoruz ki hayatta asla mutlu sonla bitmeyecek bir oyundan ibaret aynı alper kamu'nun yaşadıkları gibi...
alper canıgüz'ün bilindik, kendine özgü masalsı anlatımı ile kaleme aldığı yeni bir 'alper kamu' romanı.
april yayınları - 2013 basımı olan 224 sayfalık bu eseri, sıcacık bir anlatımla içlerini ısıtmayı düşünen masal severlere şiddetle tavsiye ederim.
işte! sizlere "bir kız çocuğu masalı" adlı bölümden küçük bir alıntı;
"...öküzü işte o anda görmüş. koca boynuzlarının üzerine yerleştirdiği yerküreyle arasında sadece birkaç metrelik mesafe varmış. dilini çıkartmış, güç bela boynuzlarından sızan şelale suyunu içmeye çalışmaktaymış. " hey sen, bana bak çabuk!"
diye bağırmış karanfil kız. sevimsiz bir homurtuyla karşılık vermiş ona öküz. " sen de kimsin? bu ne yaygara!" "demek dünyayı tutan öküz sensin" demiş kız. " teknik olarak o da beni tutuyor tabii," diye cevaplamış öküz. "çok enteresan," demiş küçük kız. "ama niyetim felsefe tartışmak değil. buraya `babama ne olduğunu öğrenmeye geldim." öküz kıçına konan sinekleri kovmak için kuyruğunu sallamakla yetinmiş. "duydun mu beni sen!" diye çıkışmış kız. "duydum da, " demiş öküz. "şu dünyayı birkaç dakikalığına tutarsan ben de şu şelalenin suyundan kana kana içebilirim." "nasıl olacak o iş?" diye sormuş karanfil kız. "koca dünyayı ben nasıl taşıyacağım?" öküz bu soruyu bekliyor gibiymiş zaten. " amuda kalkmayı biliyorsun, değil mi?" "çocuk oyuncağı," diyerek ellerinin üstünde havaya dikilmiş karanfil kız. " ama akıllım, 'teknik olarak' ben dünyayı değil dünya beni taşıyor şu anda. çünkü yer çekimi kanunu diye bir şey var..." "sen orasını merak etme," demiş öküz saklayamadığı bir heyecanla. "sana biraz alışsın hele. şimdi anlat bakalım hikayeni..."
ilk kitaptan* daha fazla beğendiğim alper canıgüz romanı. Yalnız anlamadım ben bu işi. Kitabı kimse okumadı mı yoksa sözlükte başka bi başlık mı var? Okuyun lan, Cidden güzel kitap. Canım alper kamu.
