elbise almaya niyeti ve parası olmadığı halde mağaza mağaza gezip elbise denemekten çekinmeyen insandır, eline para geçince almayı planlıyordur belki ama pek anlam veremiyorum bu harekete. belki de deneme olayından pek haz etmediğim ve satış elemanını da uğraştırmaya çekindiğim için bana abes geliyor bu olay. çoğu zaman denemeden elbise alan bir insanım ve benim gibi birçok kişi tanıyorum; elbiseyi deniyorsa o mağazadan en az bir elbise almak zorunda gibi hisseden insanlar olarak toplansak sayımız hiç de az olmaz tahminlerime göre hatta. bu durum belki çocukken ezile büzüle pazardan annenin zorla aldığı elbiseleri giymenin bir sonucu veya çekingenliğin, asosyalliğin bir belirtisi vesaire de olabilir. ama cebinde para olmadığı halde yavşak yavşak elbise deneyen insanın içi boş öz güveninden daha güzel geliyor kulağa.
